Θα ξεκινήσω διορθώνοντας τον τίτλο που δανείστηκα απο τον μεγαλοφυή Κιούμπρικ: Δεν είναι τα μεγάλα έθνη που συμπεριφέρονται σαν γκάνγκστερ, είναι τα μεγάλα κράτη.
Γράφει ο Γελωτοποιός
Όμως δεν γνωρίζω κατά πόσο το «έθνη» (nations) που αναφέρει ο Κιούμπρικ ταυτίζεται με το «κράτη» στα αγγλικά.
Τι είναι το έθνος; Θα χρησιμοποιήσω το wiki αντί για το λεξικό μου, για λόγους ευκολίας (το περίφημο copy-paste).
«Έθνος ονομάζεται ένα σύνολο ανθρώπων που μοιράζονται κοινά γνωρίσματα που διακρίνουν το σύνολο αυτό, σε παγκόσμια κλίμακα. Τα κυριότερα από τα γνωρίσματα αυτά μπορεί να είναι η φυλή, η γλώσσα, το θρήσκευμα, η κοινή ιστορία και πολιτισμός και η γεωγραφική καταγωγή.»Και τί είναι το κράτος, Βίκυ;
«To κράτος είναι οργανωμένη πολιτική οντότητα που κατέχει το μονοπώλιο της χρήσης νόμιμης εξουσίας σε μια καθορισμένη γεωγραφική περιοχή. Αυτά μπορεί να αντιστοιχούν σε εθνικά κράτη, υποεθνικά κράτη, ή πολυεθνικά κράτη.»Ακόμα και με αυτούς τους μικρούς βίκυ-ορισμούς μπορούμε να αντιληφθούμε τη διαφορά:
«Το έθνος είναι ένα σύνολο ανθρώπων VS Το κράτος είναι μια οργανωμένη πολιτική οντότητα».Και ακόμα αυτό:
- Το έθνος αφορά σε φυλή, γλώσσα, θρήσκευμα, κοινή ιστορία, πολιτισμό και γεωγραφική καταγωγή.
- Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της χρήσης νόμιμης εξουσίας σε μια καθορισμένη γεωγραφική περιοχή.
Στον σύντομο ορισμό του έθνους δεν βρίσκουμε τον όρο εξουσία. Βεβαίως το προσδιοριστικό «νόμιμη» είναι στην καλύτερη περίπτωση αστείο.
Νόμιμο είναι το συμφέρον του ισχυρού (δες ναζιστική Γερμανία, όπου όλα έγιναν νόμιμα).
Ως παράδειγμα διαφοράς μεταξύ έθνους και κράτους θα χρησιμοποιήσω όχι το ελληνικό (έθνος), αλλά τον εβραϊκό λαό.
Το ιουδαϊκό έθνος υπάρχει -τουλάχιστον- απ’ τη στιγμή που ο Μωυσής τους πήρε απ’ την αρχαία Αίγυπτο και τις Πυραμίδες, απ’ τη στιγμή που τους έδωσε τις Δέκα Εντολές, απ’ τη στιγμή που βρέθηκαν σ’ εκείνον τον τόπο που αποκαλούμε αρχαία Παλαιστίνη.
Από τότε έζησαν πολλούς διωγμούς, βρέθηκαν παντού εκτός απ’ τα Ιεροσόλυμα. Εβραϊκό κράτος δεν υπήρχε, μόνο Εβραίοι, περιπλανώμενοι, κατατρεγμένοι, αλλά Εβραίοι.
Ως το 1948 που δημιουργήθηκε η οργανωμένη αυτή πολιτική οντότητα που έχει αναγνωριστεί ως Κράτος του Ισραήλ. Το οποίο κατέχει το μονοπώλιο της χρήσης νόμιμης εξουσίας (και βίας) σε μια καθορισμένη γεωγραφική περιοχή.
Όμως η σύγχυση ξεκινάει όταν θεωρούμε το Εβραϊκό Έθνος υπόλογο για τη γκανγκστερική συμπεριφορά του Κράτους του Ισραήλ.
Στην αρχαιοελληνική μυθολογία το Κράτος (η εξουσία κάθε μορφής) και η Βία ήταν αδέλφια.
Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι δεν μπορεί να υπάρξει εξουσία χωρίς βία.
Η εξουσία μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα ήταν προνόμιο των Κρατών, εθνικά κράτη, υποεθνικά κράτη, ή πολυεθνικά κράτη. (δεν θα αναφερθούμε στις αυτοκρατορίες των προηγούμενων αιώνων ούτε στον Νέο Αέναο Πόλεμο, όπως έχει διαμορφωθεί στον 21ο αιώνα).
Ήταν το κράτος των ΗΠΑ που έκανε πόλεμο ενάντια στους πάντες.
Ήταν το κράτος της Σοβιετικής Ένωσης.
Ήταν τα ισχυρά κράτη που ασκούσαν εξουσία στους ανίσχυρους γείτονες ή στα έθνη που συμπεριλάμβαναν στο κρατικό τους μόρφωμα.
Τα κραταιά ευρωπαϊκά κράτη (Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο κλπ) εξολόθρευσαν ολόκληρα έθνη και ηπείρους.
Η Κίνα, η Ιαπωνία, η Βραζιλία, το Ισραήλ, η Τουρκία κλπ, κράτη πολυεθνικά που επέβαλλαν το δίκαιο του ισχυρού στα γειτονικά τους κράτη.
Πάντα είναι το Κράτος, σφιχταγγαλιασμένο με τη Βία.
Κι όσο πιο ισχυρό είναι το κάθε κράτος, τόσο πιο βίαιο γίνεται, τόσο περισσότερη εξουσία επιζητά, τόσο περισσότερους πολέμους κάνει.
Τα μικρά κράτη (και όχι έθνη), συμπεριφέρονται ακριβώς σαν κιουμπρικές πόρνες. Εξαναγκάζονται στην πορνεία, στην αποδοχή της εξουσίας των γκάνγκστερ.
Η Ελλάδα, ως κράτος, είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα κρατικής πορνείας.
Νόμιμο είναι το συμφέρον του ισχυρού (δες ναζιστική Γερμανία, όπου όλα έγιναν νόμιμα).
Ως παράδειγμα διαφοράς μεταξύ έθνους και κράτους θα χρησιμοποιήσω όχι το ελληνικό (έθνος), αλλά τον εβραϊκό λαό.
Το ιουδαϊκό έθνος υπάρχει -τουλάχιστον- απ’ τη στιγμή που ο Μωυσής τους πήρε απ’ την αρχαία Αίγυπτο και τις Πυραμίδες, απ’ τη στιγμή που τους έδωσε τις Δέκα Εντολές, απ’ τη στιγμή που βρέθηκαν σ’ εκείνον τον τόπο που αποκαλούμε αρχαία Παλαιστίνη.
Από τότε έζησαν πολλούς διωγμούς, βρέθηκαν παντού εκτός απ’ τα Ιεροσόλυμα. Εβραϊκό κράτος δεν υπήρχε, μόνο Εβραίοι, περιπλανώμενοι, κατατρεγμένοι, αλλά Εβραίοι.
Ως το 1948 που δημιουργήθηκε η οργανωμένη αυτή πολιτική οντότητα που έχει αναγνωριστεί ως Κράτος του Ισραήλ. Το οποίο κατέχει το μονοπώλιο της χρήσης νόμιμης εξουσίας (και βίας) σε μια καθορισμένη γεωγραφική περιοχή.
Όμως η σύγχυση ξεκινάει όταν θεωρούμε το Εβραϊκό Έθνος υπόλογο για τη γκανγκστερική συμπεριφορά του Κράτους του Ισραήλ.
Στην αρχαιοελληνική μυθολογία το Κράτος (η εξουσία κάθε μορφής) και η Βία ήταν αδέλφια.
Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι δεν μπορεί να υπάρξει εξουσία χωρίς βία.
Η εξουσία μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα ήταν προνόμιο των Κρατών, εθνικά κράτη, υποεθνικά κράτη, ή πολυεθνικά κράτη. (δεν θα αναφερθούμε στις αυτοκρατορίες των προηγούμενων αιώνων ούτε στον Νέο Αέναο Πόλεμο, όπως έχει διαμορφωθεί στον 21ο αιώνα).
Ήταν το κράτος των ΗΠΑ που έκανε πόλεμο ενάντια στους πάντες.
Ήταν το κράτος της Σοβιετικής Ένωσης.
Ήταν τα ισχυρά κράτη που ασκούσαν εξουσία στους ανίσχυρους γείτονες ή στα έθνη που συμπεριλάμβαναν στο κρατικό τους μόρφωμα.
Τα κραταιά ευρωπαϊκά κράτη (Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο κλπ) εξολόθρευσαν ολόκληρα έθνη και ηπείρους.
Η Κίνα, η Ιαπωνία, η Βραζιλία, το Ισραήλ, η Τουρκία κλπ, κράτη πολυεθνικά που επέβαλλαν το δίκαιο του ισχυρού στα γειτονικά τους κράτη.
Πάντα είναι το Κράτος, σφιχταγγαλιασμένο με τη Βία.
Κι όσο πιο ισχυρό είναι το κάθε κράτος, τόσο πιο βίαιο γίνεται, τόσο περισσότερη εξουσία επιζητά, τόσο περισσότερους πολέμους κάνει.
Τα μικρά κράτη (και όχι έθνη), συμπεριφέρονται ακριβώς σαν κιουμπρικές πόρνες. Εξαναγκάζονται στην πορνεία, στην αποδοχή της εξουσίας των γκάνγκστερ.
Η Ελλάδα, ως κράτος, είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα κρατικής πορνείας.
Απ’ την πρώτη στιγμή η μικρή Ελλάδα διαπομπεύτηκε, έπεσε θύμα trafficking.
Έτσι παρέμεινε, ανίσχυρη και πόρνη.
Και έτσι συνεχίζει να είναι.
Και έτσι συνεχίζει να είναι.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.