Select Menu


Πολλές φορές αναρωτιέμαι: Υπάρχει πολιτισμός όταν απουσιάζει ο ανθρωπισμός; Δικαιούται το ανθρώπινο είδος, που επιβιώνει ακόμη σ’ αυτόν τον κακοποιημένο πλανήτη, παρ’ όλες τις προσπάθειες που κάνει για την αυτοκαταστροφή του, να διατείνεται ότι είναι πολιτισμένο;

Υπάρχουν βέβαια ορισμένες χώρες στον πλανήτη μας, που δικαιούνται να θεωρούνται πολιτισμένες και είναι αυτές που δεν έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα σε βάρος μιας άλλης χώρας, που δεν έχουν κηρύξει ποτέ επιθετικούς πολέμους εναντίων άλλων χωρών, παρά μόνον αμύνονται από επιθέσεις άλλων “πολιτισμένων” χωρών, αλλά αυτές είναι πολύ λίγες .

Είναι γνωστά, από την ιστορία του ανθρώπινου γένους, τα μεγάλα εγκλήματα που έχουν διαπράξει οι άνθρωποι, από τους αρχαιοτάτους χρόνους, κατά των συνανθρώπων τους, εξωθούμενοι από το γονίδιο της απληστίας που απέκτησαν εκ γενετής και από το επίκτητο συναίσθημα της μισαλλοδοξίας, που απέκτησαν αργότερα, εξ’ αιτίας των διαφόρων θρησκειών, τις οποίες οι ίδιοι επινόησαν ανοήτως, για να αμυνθούν απέναντι στο φυσικό και αναπότρεπτο βιολογικό φαινόμενο του θανάτου . Το πρώτο είναι το γενεσιουργό αίτιο των κατακτητικών πολέμων και το δεύτερο των θρησκευτικών.

Οι συνέπειες των πολέμων αυτών είναι να χάσουν την ζωή τους ανυπολόγιστα εκατομμύρια αθώων ανθρώπων, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν οι λαϊκοί ηγέτες την φιλοδοξία τους και οι θρησκευτικοί την μισαλλοδοξία τους . Φαντασθείτε ότι, μόνο κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, έχασαν τη ζωή τους 80 εκατομμύρια αθώοι άνθρωποι . Είναι γνωστό ότι σε όλο το διάστημα του 20ου αιώνα διαπράχτηκαν πολλές γενοκτονίες, αλλά οι πιο γνωστές και οι πιο αποτρόπαιες είναι εκείνες οι τρείς που διαπράχτηκαν κατά την διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων.

Αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται και οι πόλεμοι και οι γενοκτονίες συνεχίζονται ακόμη και σήμερα, στον 21ο αιώνα, με τη διαφορά ότι οι πόλεμοι τώρα είναι κυρίως εμφύλιοι και διεξάγονται μέσα σε χώρες υποανάπτυκτες και απολίτιστες, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό που αποδίδουν σ’ αυτές οι “πολιτισμένες” χώρες της Δύσης, οι οποίες προκαλούν αυτούς τους πολέμους, για να εδραιώσουν τα οικονομικά και τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα, ενισχύοντας παράλληλα και την πολεμική τους βιομηχανία.

Τη στιγμή αυτή διεξάγονται εννέα εμφύλιοι πόλεμοι, στη Μέση Ανατολή, στη Βόρειο Αφρική και στην υπόλοιπη Ασία, γι’ αυτό εκατομμύρια άνθρωποι εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν την χώρα τους και τα σπίτια τους, όσα απ’ αυτά δεν έχουν ακόμα καταστραφεί και να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες, κυρίως της Ευρώπης, για να γλιτώσουν από την καθημερινή κόλαση αυτών των ατέλειωτων πολέμων και να περισώσουν ό, τι πολυτιμότερο τους έχει απομείνει, τη ζωή τους.

Οι μετανάστες αυτοί ονομάζονται πρόσφυγες, σε αντιδιαστολή με εκείνους τους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι προέρχονται από χώρες ειρηνικές και δεν είναι θύματα πολέμων, αλλά της απάνθρωπης ανισοκατανομής του πλούτου, που υφίσταται σ’ αυτόν τον πλανήτη.

Η μετανάστευση των προσφύγων είναι και αυτή μία γενοκτονία, στη νεότερή της μορφή, γιατί δεν διαφέρει ουσιαστικά από τις γενοκτονίες των περασμένων αιώνων, όπως αναφέρονται στην ιστορία . Γιατί αν, σύμφωνα με τον ορισμό που έχει δώσει ο ΟΗΕ, ως γενοκτονία νοείται η εκ προθέσεως πράξη για την ολική ή μερική καταστροφή μιας εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής, ή θρησκευτικής ομάδας, η πρόκληση εμφυλίου πολέμου σε μια χώρα, με συνέπεια την δολοφονία ενός μέρους του λαού της και την μετανάστευση ενός άλλου σημαντικού μέρους, δεν είναι καταστροφική γι’ αυτή τη χώρα;

Αν λοιπόν αναλογιστεί κανείς, ποια ήταν η εν γένει εξέλιξη αυτών των εμφυλίων πολέμων και ποιες είναι σήμερα οι επιπτώσεις αυτής της μετανάστευσης όχι μόνον σ’ αυτούς τους δύστυχους μετανάστες, αλλά και σε άλλους λαούς της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης και κυρίως της Ελλάδας και της Ιταλίας, που είναι οι δύο χώρες εισόδου των μεταναστών, θα πρέπει να αναρωτηθεί:

Αυτές οι χώρες που δημιούργησαν αυτό το απάνθρωπο μεταναστευτικό πρόβλημα, γιατί το άφησαν τόσο καιρό να το επιφορτιστούν μόνο αυτές οι δύο χώρες του ευρωπαϊκού νότου, που στο κάτω- κάτω δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη γι’ αυτό;

Και καλά – θα μου πείτε - αυτή η χώρα που βρίσκεται πέραν του Ατλαντικού, γιατί να ενδιαφερθεί, αφού είναι πολύ μακριά και δεν υφίσταται καμία απ’ αυτές τις δυσμενείς επιπτώσεις; Άλλωστε είναι γνωστό, ότι τα σπασμένα της τα πληρώνουν πάντα άλλοι λαοί  Αλλά αυτές οι “πολιτισμένες” χώρες της Ευρώπης, οι περίφημοι εταίροι μας στην “ενωμένη” Ευρώπη; 

Πώς αντιμετώπισαν το σύνθετο αυτό ανθρωπιστικό πρόβλημα; Aφού γνώριζαν πολύ καλά ότι ο στόχος των προσφύγων ήταν να εγκατασταθούν στις πλούσιες χώρες του ευρωπαϊκού βορά, γιατί δεν άνοιξαν εγκαίρως τα χερσαία σύνορα της Ευρώπης, για να μεταφερθούν απ’ ευθείας στον προορισμό τους, αλλά τους άφησαν να θαλασσοπνίγονται ακόμα στα νερά του Αιγαίου και να τους εκμεταλλεύονται οι Τούρκοι δουλέμποροι διακινητές τους; Αυτός είναι ο πολιτισμός τους;

Τώρα πια, φάνηκε ξεκάθαρα ποιο ήταν το προμελετημένο παιγνίδι τους . Ελπίζω ότι τώρα πια, θα το έχουν αντιληφθεί και οι πολιτικοί μας ηγέτες . Όλοι αυτοί που τους θεωρούσαν κουτόφραγκους, και με διορατικότητα μηδέν, τελείως αβασάνιστα και με μεγάλη δόση φιλοδοξίας και αλαζονείας, έβαλαν τον ελληνικό λαό, μέσα σ’ αυτό το κλουβί των τραπεζικών συμφερόντων, που κρατούν καλά στα χέρια τους και οι δύο μαζί, η “ενωμένη” Ευρώπη με την ΟΝΕ και τον εγκατέλειψαν να επιλύσει μόνος του και αυτό το τεράστιο κοινωνικό και ανθρωπιστικό πρόβλημα, που προκάλεσε στη χώρα μας η μετανάστευση, μαζί με εκείνο της οικονομικής κατάρρευσης, που δημιούργησαν οι ίδιοι, με τον εγκληματικό εκείνο υπερδανεισμό της χώρας μας.

Αιμίλιος Κομίνης
Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top