Οι πέντε βαριές κατηγορίες, ο Μπερλουσκονισμός και το χιούμορ απέναντι στην δικαιοσύνη.
Διαβάστε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση στον επίδοξο καναλάρχη Βαγγέλη Μαρινάκη, όπως καταγράφεται από την «Εφημερίδα των Συντακτών».
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος
Ως γνωστόν, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αντιμετωπίζει πέντε βαριές κατηγορίες για τον υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» στο ποδόσφαιρο και του έχει απαγορευτεί η ενασχόληση με αυτό ενώ βρίσκεται υπό καθεστώς περιοριστικών μέτρων.
Οι κατηγορίες αφορούν:
Τεράστιο κενό νόμου
Στο φλέγον ζήτημα «σε ποια χέρια θα καταλήξει η ενημέρωση στη χώρα», η περίπτωση Μαρινάκη αναδεικνύει, μάλλον, ένα τεράστιο κενό νόμου. Ο εν λόγω εφοπλιστής έχει σοβαρά μπλεξίματα με τη Δικαιοσύνη αλλά ο νομικός μας πολιτισμός -ορθώς- περιλαμβάνει στην πρώτη γραμμή το τεκμήριο της αθωότητας: «Κανείς δεν είναι ένοχος έως ότου καταδικαστεί τελεσίδικα».
Μαζί, όμως, με αυτό το τεκμήριο και ως προϋπόθεση ώστε η Δικαιοσύνη να ασκήσει ανεπηρέαστη το καθήκον της υπάρχουν και οι ασφαλιστικές δικλίδες μιας σειράς προληπτικών μέτρων και περιορισμών.
Ο Βαγγ. Μαρινάκης δεν έχει κηρυχθεί ένοχος, άρα παραμένει αθώος. Εντούτοις του απαγορεύτηκε η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο έως ότου η υπόθεση ξεκαθαρίσει δικαστικά. Το μέτρο είναι τυπικό, αφού μπορεί ουσιαστικά να παρακάμπτεται.
Εχει όμως τεράστια ηθική αξία. Την ίδια ώρα, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη νόμου ώστε κάποιος που διώκεται σε κακουργηματικό βαθμό να μην μπορεί να πάρει στα χέρια του το όπλο της ενημέρωσης.
Μια εξουσία, δηλαδή, που του δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει με περισσότερο χιούμορ και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τη δικαστική εξουσία. Εμείς σε αυτό βλέπουμε ένα σοβαρό κενό νόμου. Αν υπάρχει όντως, η κυβέρνηση όφειλε να το είχε δει εγκαίρως.
Ποιοι είναι οι αυριανοί ιδιοκτήτες των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών
Ο χρόνος για τον πλειστηριασμό των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών ήδη μετράει αντίστροφα. Η σχετική διαδικασία θα διεξαχθεί στις 30 Αυγούστου στον χώρο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και οι επίδοξοι καναλάρχες θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους -για την ακρίβεια, θα διαγωνιστούν με τα πορτοφόλια τους και ανάλογα με το πόσα έχουν πρόθεση να δώσουν- σε συνθήκες πρωτοφανούς απομόνωσης από τον έξω κόσμο.
Η απομόνωση θα αφορά και τη δυνατότητα επαφής αναμεταξύ τους, την οποία δεν θα έχουν. Στο τέλος, οι τρεις πλειοδοτήσαντες για κάθε άδεια θα δώσουν κλειστή προσφορά δύο φορές (τους δίνεται η δυνατότητα με τη δεύτερη προσφορά να βελτιώσουν την πρώτη) κι από αυτήν τη διαδικασία θα προκύπτει ο νικητής και ο κάτοχος της άδειας.
Ως εδώ, αναφορικά με τη διαδικασία, έχει καλώς. Η κυβέρνηση προσπαθεί να διασφαλίσει το αδιάβλητο του διαγωνισμού και -αν δεν μας διαφεύγει κάτι- μάλλον έχει θέσει τις ασφαλιστικές δικλίδες. Αρκεί όμως αυτό για να πούμε ότι την επόμενη ημέρα το τηλεοπτικό τοπίο θα έχει ξεκαθαρίσει από τις αμαρτίες του παρελθόντος;
Την απάντηση στο ερώτημα την έδωσε προσφάτως ο πρωθυπουργός μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και στον Αλ. Παπαχελά. Είπε χαρακτηριστικά: «Είχατε καμιά εντύπωση ότι θα έρθουν ευαγή ιδρύματα να καταθέσουν ευγενικές προσφορές; Εγώ δεν έχω καμία τέτοια εντύπωση.
Ούτε μας ενδιαφέρει στο τέλος τέλος ποιοι θα είναι αυτοί οι οποίοι θα πάρουν τις άδειες. Εμείς θέλουμε, όμως, να έχουν άδειες που θα τις πάρουν με νόμιμο τρόπο, τα χαρτιά τους να είναι εντάξει, να έχουν φορολογική ενημερότητα, να έχουν τραπεζική ενημερότητα και να τηρούν τους νόμους».
Ταυτόχρονα αρνήθηκε να μπει στη διαδικασία να κρίνει τους επίδοξους καναλάρχες λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μη με βάζετε εμένα στη θέση να κρίνω τους υποψήφιους».
Ενδεχομένως θεσμικά να έχει δίκιο. Το ποιοι είναι όμως αυτοί στους οποίους θα καταλήξει η τηλεοπτική ενημέρωση έχει τεράστια σημασία για τον ελληνικό λαό, για τους εργαζομένους στον Τύπο, για την ίδια την κοινωνία. Η ενημέρωση στη χώρα μας -ανεξαρτήτως του πώς λειτουργεί σε τελευταία ανάλυση- θεωρείται αγαθό.
Και ως αγαθό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία με εμπορευματικούς όρους. Επιπλέον ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι εξ αντικειμένου και ηθικό. Στο πλαίσιο αυτό την ηθική διάσταση της νέας τηλεοπτικής νομιμότητας ασφαλώς τη σφραγίζουν οι επίδοξοι καναλάρχες εκ των οποίων θα προκύψουν οι αυριανοί ιδιοκτήτες των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών.
Στο μικρό χρονικό διάστημα που απομένει ώς τον πλειστηριασμό των τηλεοπτικών αδειών -και σε μια προσπάθεια ενημέρωσης των αναγνωστών μας με ρεαλιστικούς όρους- η «Εφ.Συν.» θα παρουσιάσει το προφίλ των επίδοξων καναλαρχών. Γιατί υπεύθυνος και συνειδητοποιημένος πολίτης είναι ο σωστά ενημερωμένος πολίτης.
Ως γνωστόν, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αντιμετωπίζει πέντε βαριές κατηγορίες για τον υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» στο ποδόσφαιρο και του έχει απαγορευτεί η ενασχόληση με αυτό ενώ βρίσκεται υπό καθεστώς περιοριστικών μέτρων.
Οι κατηγορίες αφορούν:
- Ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.
- Απάτη κατά συναυτουργία και κατ' εξακολούθηση.
- Ηθική αυτουργία σε απόπειρα εκβίασης με απειλή βλάβης.
- Ηθική αυτουργία σε έκρηξη, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο.
- Ηθική αυτουργία σε κατά συναυτουργία και κατ' εξακολούθηση δωροδοκία-δωροληψία για αλλοίωση αποτελέσματος αγώνα.
Το κατηγορητήριο, οι απαγορεύσεις και τα περιοριστικά μέτρα επαναβεβαιώθηκαν στο πρόσωπο του επίδοξου καναλάρχη τον περασμένο Μάρτιο με μια μικρή αλλαγή: αντί να περνάει κάθε 15 μέρες από το Αστυνομικό Τμήμα θα περνάει μία φορά τον μήνα.
Με χιούμορ...
Αξίζει να σημειώσουμε ότι τον Ιούλιο του 2014 που του απαγγέλθηκαν οι βαριές κατηγορίες, ο Βαγγ. Μαρινάκης είχε κληθεί να τις σχολιάσει. Η ερώτηση της δημοσιογράφου ήταν η εξής: «Θέλετε να πείτε για τις δικαστικές εξελίξεις γύρω από το όνομά σας;». Κι εκείνος απάντησε: «Τις αντιμετωπίζουμε με χιούμορ»
Δηλαδή, αντιμετωπίζει με χιούμορ τη Δικαιοσύνη -τον έναν από τους τρεις πυλώνες της Δημοκρατίας- όταν εκείνη, κάνοντας τη δουλειά της, υποχρεώνεται να ασχοληθεί μαζί του. Ισως, στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία να μην υπάρχει ανάλογος δημόσιος χλευασμός στους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας από Ελληνα πολίτη, και δη από επιχειρηματία!!!
Οι τελευταίοι, κατά κανόνα, είναι προσεκτικοί σ' αυτά τα ζητήματα καθώς αντιλαμβάνονται πως οτιδήποτε πουν εξ αντικειμένου συνδέεται με την οικονομική τους δύναμη που, εκτός των άλλων, συνιστά μια εξωθεσμική εξουσία. Αυτό φαίνεται να μην πολυνοιάζει τον επίδοξο καναλάρχη.
Οπότε αβίαστα προκύπτουν συνειρμοί για το πώς ενδέχεται να χρησιμοποιήσει τη δύναμη της ενημέρωσης έναντι των θεσμών εφόσον αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντά του. Αν τότε που έκανε τις προαναφερόμενες δηλώσεις είχε δικό του κανάλι, πώς θα το χρησιμοποιούσε; Και πώς θα το χρησιμοποιήσει τώρα -αν πάρει άδεια- με τις δικαστικές του περιπέτειες να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έχει απασχολήσει μόνο τα εγχώρια ΜΜΕ αλλά και τα διεθνή. Χρόνια τώρα τα απασχολεί όχι λόγω του ότι ως εφοπλιστής έχει διεθνή δραστηριότητα, αλλά λόγω του ότι ο Ολυμπιακός είναι μια ευρωπαϊκή ομάδα κι εκείνος το αφεντικό του. Επίκεντρο της ενασχόλησης, οι δικαστικές του περιπέτειες που για τους ξένους αποτυπώνουν την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου στο οποίο ο Ολυμπιακός κυριαρχεί για δεκαετίες.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 η γερμανική «Bild» τον αποκάλεσε «το αφεντικό των σκανδάλων» ενώ η εφημερίδα του Μονάχου «Tageszeitung», το 2014, τον είχε αποκαλέσει «δικτάτορα». Την ίδια χρονιά, το 2014, όταν ξέσπασε η υπόθεση με την «εγκληματική οργάνωση», πλήθος ΜΜΕ του εξωτερικού ασχολήθηκαν με τον ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού: Οι ιστοσελίδες «Digital Journal», «BlogActiv.eu», «International Policy Digest», «Mediapart», «The Epoch Times» κ.ά. εμφάνισαν με τα μελανότερα χρώματα την ποδοσφαιρική Ελλάδα και τον Βαγγ. Μαρινάκη να δίνει τον τόνο του… χρώματος.
Τελευταία ο Βαγγ. Μαρινάκης απασχόλησε τα διεθνή, και κυρίως τα βρετανικά, ΜΜΕ όταν δημοσιοποιήθηκε η πρόθεσή του να αποκτήσει το 80% του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της Νότιγχαμ Φόρεστ.
Ο «Guardian», το BBC, η «Mirror» και το «Inside World Football» ασχολήθηκαν διεξοδικά μαζί του -και με επίκεντρο τις δικαστικές του περιπέτειες στην Ελλάδα- καθώς έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στο προφίλ του προσώπου που διεκδικεί να γίνει ιδιοκτήτης σε μια ομάδα της χώρας τους, με δεδομένο μάλιστα ότι στην Ελλάδα υπάρχει απαγόρευση για επίσημη ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο.
Ο «Guardian» στις 16/7 στάθηκε αναλυτικά στις δικαστικές κατηγορίες στην Ελλάδα σε βάρος του επίδοξου καναλάρχη και σε αυτές απέδωσε την καθυστέρηση της αγοραπωλησίας της Νότιγχαμ.
Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν BBC και «Mirror». Μάλιστα η τελευταία φρόντισε να είναι ιδιαίτερα δηκτική γράφοντας: «ο επίδοξος ιδιοκτήτης της Nottingham Forest F.C., Βαγγέλης Μαρινάκης, διώκεται για σκάνδαλο στημένων αγώνων και βομβιστική επίθεση σε φούρνο, ιδιοκτησίας μη συνεργάσιμου διαιτητή».
Τέλος, το «Inside World Football» αναρωτιόταν αν ο κ. Μαρινάκης θα είναι «Ο Ρομπέν της Νότιγχαμ Φόρεστ ή ο Σερίφης» στην περίπτωση που την αποκτήσει.
Οπως και να 'χει, ο Βαγγ. Μαρινάκης είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση που μάλλον θα μας απασχολεί για πολύ καιρό και με διάφορους τρόπους. Εκτός από επιχειρηματικές και ποδοσφαιρικές φαίνεται πως έχει και πολιτικές φιλοδοξίες τις οποίες ξεδίπλωσε σε ελάχιστο βαθμό με την ενασχόλησή του με τον δήμο του Πειραιά.
Πολλοί βλέπουν στο πρόσωπό του τον εκπρόσωπο του μπερλουσκονισμού στην Ελλάδα και μάλιστα σε πολύ χειρότερη εκδοχή. Τα πολιτικά ζητήματα, όμως, αντιμετωπίζονται με πολιτικούς όρους και αφού προκύψουν.
Με χιούμορ...
Αξίζει να σημειώσουμε ότι τον Ιούλιο του 2014 που του απαγγέλθηκαν οι βαριές κατηγορίες, ο Βαγγ. Μαρινάκης είχε κληθεί να τις σχολιάσει. Η ερώτηση της δημοσιογράφου ήταν η εξής: «Θέλετε να πείτε για τις δικαστικές εξελίξεις γύρω από το όνομά σας;». Κι εκείνος απάντησε: «Τις αντιμετωπίζουμε με χιούμορ»
Δηλαδή, αντιμετωπίζει με χιούμορ τη Δικαιοσύνη -τον έναν από τους τρεις πυλώνες της Δημοκρατίας- όταν εκείνη, κάνοντας τη δουλειά της, υποχρεώνεται να ασχοληθεί μαζί του. Ισως, στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία να μην υπάρχει ανάλογος δημόσιος χλευασμός στους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας από Ελληνα πολίτη, και δη από επιχειρηματία!!!
Οι τελευταίοι, κατά κανόνα, είναι προσεκτικοί σ' αυτά τα ζητήματα καθώς αντιλαμβάνονται πως οτιδήποτε πουν εξ αντικειμένου συνδέεται με την οικονομική τους δύναμη που, εκτός των άλλων, συνιστά μια εξωθεσμική εξουσία. Αυτό φαίνεται να μην πολυνοιάζει τον επίδοξο καναλάρχη.
Οπότε αβίαστα προκύπτουν συνειρμοί για το πώς ενδέχεται να χρησιμοποιήσει τη δύναμη της ενημέρωσης έναντι των θεσμών εφόσον αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντά του. Αν τότε που έκανε τις προαναφερόμενες δηλώσεις είχε δικό του κανάλι, πώς θα το χρησιμοποιούσε; Και πώς θα το χρησιμοποιήσει τώρα -αν πάρει άδεια- με τις δικαστικές του περιπέτειες να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έχει απασχολήσει μόνο τα εγχώρια ΜΜΕ αλλά και τα διεθνή. Χρόνια τώρα τα απασχολεί όχι λόγω του ότι ως εφοπλιστής έχει διεθνή δραστηριότητα, αλλά λόγω του ότι ο Ολυμπιακός είναι μια ευρωπαϊκή ομάδα κι εκείνος το αφεντικό του. Επίκεντρο της ενασχόλησης, οι δικαστικές του περιπέτειες που για τους ξένους αποτυπώνουν την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου στο οποίο ο Ολυμπιακός κυριαρχεί για δεκαετίες.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 η γερμανική «Bild» τον αποκάλεσε «το αφεντικό των σκανδάλων» ενώ η εφημερίδα του Μονάχου «Tageszeitung», το 2014, τον είχε αποκαλέσει «δικτάτορα». Την ίδια χρονιά, το 2014, όταν ξέσπασε η υπόθεση με την «εγκληματική οργάνωση», πλήθος ΜΜΕ του εξωτερικού ασχολήθηκαν με τον ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού: Οι ιστοσελίδες «Digital Journal», «BlogActiv.eu», «International Policy Digest», «Mediapart», «The Epoch Times» κ.ά. εμφάνισαν με τα μελανότερα χρώματα την ποδοσφαιρική Ελλάδα και τον Βαγγ. Μαρινάκη να δίνει τον τόνο του… χρώματος.
Τελευταία ο Βαγγ. Μαρινάκης απασχόλησε τα διεθνή, και κυρίως τα βρετανικά, ΜΜΕ όταν δημοσιοποιήθηκε η πρόθεσή του να αποκτήσει το 80% του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της Νότιγχαμ Φόρεστ.
Ο «Guardian», το BBC, η «Mirror» και το «Inside World Football» ασχολήθηκαν διεξοδικά μαζί του -και με επίκεντρο τις δικαστικές του περιπέτειες στην Ελλάδα- καθώς έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στο προφίλ του προσώπου που διεκδικεί να γίνει ιδιοκτήτης σε μια ομάδα της χώρας τους, με δεδομένο μάλιστα ότι στην Ελλάδα υπάρχει απαγόρευση για επίσημη ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο.
Ο «Guardian» στις 16/7 στάθηκε αναλυτικά στις δικαστικές κατηγορίες στην Ελλάδα σε βάρος του επίδοξου καναλάρχη και σε αυτές απέδωσε την καθυστέρηση της αγοραπωλησίας της Νότιγχαμ.
Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν BBC και «Mirror». Μάλιστα η τελευταία φρόντισε να είναι ιδιαίτερα δηκτική γράφοντας: «ο επίδοξος ιδιοκτήτης της Nottingham Forest F.C., Βαγγέλης Μαρινάκης, διώκεται για σκάνδαλο στημένων αγώνων και βομβιστική επίθεση σε φούρνο, ιδιοκτησίας μη συνεργάσιμου διαιτητή».
Τέλος, το «Inside World Football» αναρωτιόταν αν ο κ. Μαρινάκης θα είναι «Ο Ρομπέν της Νότιγχαμ Φόρεστ ή ο Σερίφης» στην περίπτωση που την αποκτήσει.
Οπως και να 'χει, ο Βαγγ. Μαρινάκης είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση που μάλλον θα μας απασχολεί για πολύ καιρό και με διάφορους τρόπους. Εκτός από επιχειρηματικές και ποδοσφαιρικές φαίνεται πως έχει και πολιτικές φιλοδοξίες τις οποίες ξεδίπλωσε σε ελάχιστο βαθμό με την ενασχόλησή του με τον δήμο του Πειραιά.
Πολλοί βλέπουν στο πρόσωπό του τον εκπρόσωπο του μπερλουσκονισμού στην Ελλάδα και μάλιστα σε πολύ χειρότερη εκδοχή. Τα πολιτικά ζητήματα, όμως, αντιμετωπίζονται με πολιτικούς όρους και αφού προκύψουν.
Τεράστιο κενό νόμου
Στο φλέγον ζήτημα «σε ποια χέρια θα καταλήξει η ενημέρωση στη χώρα», η περίπτωση Μαρινάκη αναδεικνύει, μάλλον, ένα τεράστιο κενό νόμου. Ο εν λόγω εφοπλιστής έχει σοβαρά μπλεξίματα με τη Δικαιοσύνη αλλά ο νομικός μας πολιτισμός -ορθώς- περιλαμβάνει στην πρώτη γραμμή το τεκμήριο της αθωότητας: «Κανείς δεν είναι ένοχος έως ότου καταδικαστεί τελεσίδικα».
Μαζί, όμως, με αυτό το τεκμήριο και ως προϋπόθεση ώστε η Δικαιοσύνη να ασκήσει ανεπηρέαστη το καθήκον της υπάρχουν και οι ασφαλιστικές δικλίδες μιας σειράς προληπτικών μέτρων και περιορισμών.
Ο Βαγγ. Μαρινάκης δεν έχει κηρυχθεί ένοχος, άρα παραμένει αθώος. Εντούτοις του απαγορεύτηκε η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο έως ότου η υπόθεση ξεκαθαρίσει δικαστικά. Το μέτρο είναι τυπικό, αφού μπορεί ουσιαστικά να παρακάμπτεται.
Εχει όμως τεράστια ηθική αξία. Την ίδια ώρα, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη νόμου ώστε κάποιος που διώκεται σε κακουργηματικό βαθμό να μην μπορεί να πάρει στα χέρια του το όπλο της ενημέρωσης.
Μια εξουσία, δηλαδή, που του δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει με περισσότερο χιούμορ και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τη δικαστική εξουσία. Εμείς σε αυτό βλέπουμε ένα σοβαρό κενό νόμου. Αν υπάρχει όντως, η κυβέρνηση όφειλε να το είχε δει εγκαίρως.
Ποιοι είναι οι αυριανοί ιδιοκτήτες των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών
Ο χρόνος για τον πλειστηριασμό των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών ήδη μετράει αντίστροφα. Η σχετική διαδικασία θα διεξαχθεί στις 30 Αυγούστου στον χώρο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και οι επίδοξοι καναλάρχες θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους -για την ακρίβεια, θα διαγωνιστούν με τα πορτοφόλια τους και ανάλογα με το πόσα έχουν πρόθεση να δώσουν- σε συνθήκες πρωτοφανούς απομόνωσης από τον έξω κόσμο.
Η απομόνωση θα αφορά και τη δυνατότητα επαφής αναμεταξύ τους, την οποία δεν θα έχουν. Στο τέλος, οι τρεις πλειοδοτήσαντες για κάθε άδεια θα δώσουν κλειστή προσφορά δύο φορές (τους δίνεται η δυνατότητα με τη δεύτερη προσφορά να βελτιώσουν την πρώτη) κι από αυτήν τη διαδικασία θα προκύπτει ο νικητής και ο κάτοχος της άδειας.
Ως εδώ, αναφορικά με τη διαδικασία, έχει καλώς. Η κυβέρνηση προσπαθεί να διασφαλίσει το αδιάβλητο του διαγωνισμού και -αν δεν μας διαφεύγει κάτι- μάλλον έχει θέσει τις ασφαλιστικές δικλίδες. Αρκεί όμως αυτό για να πούμε ότι την επόμενη ημέρα το τηλεοπτικό τοπίο θα έχει ξεκαθαρίσει από τις αμαρτίες του παρελθόντος;
Την απάντηση στο ερώτημα την έδωσε προσφάτως ο πρωθυπουργός μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και στον Αλ. Παπαχελά. Είπε χαρακτηριστικά: «Είχατε καμιά εντύπωση ότι θα έρθουν ευαγή ιδρύματα να καταθέσουν ευγενικές προσφορές; Εγώ δεν έχω καμία τέτοια εντύπωση.
Ούτε μας ενδιαφέρει στο τέλος τέλος ποιοι θα είναι αυτοί οι οποίοι θα πάρουν τις άδειες. Εμείς θέλουμε, όμως, να έχουν άδειες που θα τις πάρουν με νόμιμο τρόπο, τα χαρτιά τους να είναι εντάξει, να έχουν φορολογική ενημερότητα, να έχουν τραπεζική ενημερότητα και να τηρούν τους νόμους».
Ταυτόχρονα αρνήθηκε να μπει στη διαδικασία να κρίνει τους επίδοξους καναλάρχες λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μη με βάζετε εμένα στη θέση να κρίνω τους υποψήφιους».
Ενδεχομένως θεσμικά να έχει δίκιο. Το ποιοι είναι όμως αυτοί στους οποίους θα καταλήξει η τηλεοπτική ενημέρωση έχει τεράστια σημασία για τον ελληνικό λαό, για τους εργαζομένους στον Τύπο, για την ίδια την κοινωνία. Η ενημέρωση στη χώρα μας -ανεξαρτήτως του πώς λειτουργεί σε τελευταία ανάλυση- θεωρείται αγαθό.
Και ως αγαθό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία με εμπορευματικούς όρους. Επιπλέον ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι εξ αντικειμένου και ηθικό. Στο πλαίσιο αυτό την ηθική διάσταση της νέας τηλεοπτικής νομιμότητας ασφαλώς τη σφραγίζουν οι επίδοξοι καναλάρχες εκ των οποίων θα προκύψουν οι αυριανοί ιδιοκτήτες των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών.
Στο μικρό χρονικό διάστημα που απομένει ώς τον πλειστηριασμό των τηλεοπτικών αδειών -και σε μια προσπάθεια ενημέρωσης των αναγνωστών μας με ρεαλιστικούς όρους- η «Εφ.Συν.» θα παρουσιάσει το προφίλ των επίδοξων καναλαρχών. Γιατί υπεύθυνος και συνειδητοποιημένος πολίτης είναι ο σωστά ενημερωμένος πολίτης.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.