Ανοίγει το μεγαλύτερο τούνελ στην ιστορία (και στο μυαλό) του κόσμου!

Σε μια τελετή που θυμίζει ταινία επιστημονικής φαντασίας (βλέπετε εδώ όλη την τελετή).

Ο σύγχρονος κόσμος αλέθει τους ανθρώπους για επίδειξη (τό έχουμε ξαναδεί στο μπλέντερ του σχολικού εγχειριδίου), χρησιμοποιεί για ντεκόρ της ματαιοδοξίας του τη φύση, αργολογεί τελετουργικά αυτόθροη η ομάδα της εξουσίας, με αποκορύφωμα δερβίσηδες, εωσφόροι και κερασφόροι σε πολιτιστική σκηνοθεσία να πανηγυρίζουν. Γιατί άραγε;

Τί «ωραία τελετή», τί«υψηλές αξίες προάγει! είδαμε μουστακάτους με κόκκινα φουστάνια, γκαστρωμένες να γεννάνε επί σκηνής μεγάλους ανθρώπους, ξανθές αναμαλλιασμένες (κάτι ελληνικό μου θυμίζει...), τραγόμορφους να έχουν το λόγο και να οδηγούν τον πανηγύρι.

Τί τελετή! πόσο -αλήθεια (!!!)- αγγίζει τον άνθρωπο, τον καταχρεωμένο σήμερα ( δεν μοιάζει απίθανο μα έγινε με βάση κάποιο μεγελεπήβολο διεθνές σχέδιο εξανδραποδισμού κι εξώνησης), ή τον εξωθημένο από την εστία του, που περιπλανιέται στην ξηρά και στη θάλασσα, τον αναγκεμενο
για να βρει λιμάνι απάγγειο και ηρεμία και δουλειά για να ζήσει! (ή μπας κι είναι και τούτο μεθοδευμένο παιχνίδι, ή τελετή που σε άλλα αποσκοπεί;)

Αυτή η «τόοοόσο μεγάλη» εκδήλωση, αυτή η «πολύ ωφέλιμη για τον πάσχοντα άνθρωπο της εποχής μας επένδυση», κλπ. κλπ.... αλλά...

Αλλά γιατί τόσο .... μυστική κι αθέατη αυτή η τελετή; Για τη σκηνοθεσία της, για την τέχνη ή για τα σημαινόμενα της παράστασης και των παρισταμένων;

Γιατί τα κανάλια μας δεν μας την έδειξαν; ήθελαν κάτι να κρύψουν, ήθελαν κάτι να αποφύγουν; ήθελαν κάποιους να προστατέψουν (από τί άραγε;)

Σε όσους την είδαν αυτήν την τελετή, την όλη σκηνοθεσία και τα συνολικά δρώμενα, απευθύνομαι: Σε μια τέτοια Ευρώπη αγωνιζόμαστε να ζήσουμε;

Με αυτά θα προχωρήσουμε στο αύριο; Με τους τρεις πλαστικοκέφαλους και τους κερασφόρους συνοδούς τους θα αποκτήσει νόημα η ζωή η δική μας και του κόσμου άπαντος;

Τίποτε δεν μένει κρυφό- για πολύ-στον κόσμο, και άρα μεγαλώνουν οι ευθύνες όλων μας. Γι' αυτό οι ιδέες και οι συναινέσεις μας πρέπει να είναι συνειδητές κι όχι επιπόλαιες. Κανείς δεν μπορεί πια να λέει: δεν ήξερα!

Μετά από αυτήν την τελετή, που καθαγιάστηκε από το ιερατείο του κόσμου τούτου, στην Πόλη, διαβάστηκε πανηγυρικά το Κοράνι, μέσα στη δική μας, την Αγία του Θεού Σοφία. Την εν αιχμαλωσία καθέδρα των απανταχού Ορθοδόξων, που είναι και μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς!

Κι έτσι, οι Τούρκοι ξανάκαναν την πολλά ιστορημένη και ταπεινή -από την σκλαβιά- εκκλησιά μας, από μνημείο, χρηστικό χώρο, δικό τους. Κι η ανθρωπότητα δεν σπάραξε. Είχε πιεί πολύ στο γλέντι της μεγαλύτερης σήραγγας. Κοιμόταν και δεν το πήρε είδηση!