Η Γαλλία εξακολουθεί να φλέγεται ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές Ολάντ

Ενα πρώτο συμπέρασμα για αυτο που ζούμε στη Γαλλια, ειναι οτι μεγάλος χαμένος σε εντυπώσεις και στρατηγική απεναντι στον δρόμο, ειναι ο Ολαντ.

Γράφει η Μαρία Δεναξά

Η προσπάθεια να ναρκώσει διεθνή και γαλλική κοινή γνώμη -συνήθης τακτική του*- οτι δεν συμβαίνει τιποτα στη χώρα, για να περασει αντιλαϊκά νομοσχέδια που καταλύουν τις περίφημες δομές του γαλλικού κοινωνικού κράτους, εχει πεσει στα βράχια, τουλαχιστον στο επικοινωνιακό κομμάτι.

Παρα τις ορδές των αστυνομικών και «στρατόχωροφυλάκων» που εχει κατεβάσει στους δρόμους για να καταστείλουν εν τη γενεσει, την κλιμακούμενη αμφισβήτηση, ο αυθορμητισμός, η ευρηματικότητα και η αποφασιστικότητα των Γάλλων να αντισταθούν στους νόμους των άγραφων ευρωπαϊκών μνημονίων, παραμένουν άθικτα και κερδίζουν στα σημεία.

Απο τις αρχικές διαμαρτυρίες ενάντια στην εργασιακή απορρύθμιση γεννήθηκε εκτός απο την Ολονυχτία, ενα διαφορετικό κίνημα ανυπακοής και αντίστασης απεναντι σε μια γαλλική και κατα συνέπεια ευρωπαϊκή ηγεσία, που έχουν καταντήσει κι οι δυο επιεικώς στυγνές, τυφλές και κωφάλαλες.

Πίσω απο τον αρχικό αυθορμητισμό των πολιτών η απάντηση στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς καταστολής και επικράτησης είναι μια πρωτοφανής κοινωνική συσπείρωση νέου τύπου. Μια ήρεμη δύναμη που αρχίζει να εξαπλώνεται παντού.

Αντί για μαζικές διαδηλώσεις οπου οι «γνωστοί άγνωστοι», που συμφωνα με πολλές μαρτυρίες πολιτών εκτελούν συγκεκριμένες αποστολές κατόπιν εντολής, έχουμε μικρές εστίες ειρηνικής διαμαρτυρίας παντού μέσα στις πόλεις, οι οποίες αποσυντονίζουν τα παραταγμένα στους δρόμους «χελωνονιντζάκια» και τους ετοιμοπόλεμους δορυφόρους τους.

Το αποτέλεσμα είναι να παραμένουν θεατές και να επεμβαίνουν οπου τους παίρνει. Αλλα την ίδια ωρα η ωμή και αδικαιολόγητη βία που χρησιμοποιούν, καταγράφεται και μεταδίδεται για πρώτη φορά live μέσω των κοινωνικών δικτύων, ενισχύοντας την κοινωνική αγανάκτηση που απορρέει όχι μόνο απο την εργασιακή μεταρρύθμιση.

Τα κοινωνικά δίκτυα σήμερα παίζουν ενα σημαντικό ρόλο στην διοργάνωση των κινητοποιησεων, την διατήρηση των κινημάτων και την μετάδοση των γεγονότων απέναντι στα παραδοσιακά ΜΜΕ που τις περισσότερες φορές παραμένουν σιωπηλά ή περιγράφουν μια διαφορετική πραγματικότητα.

Για παράδειγμα χθες στο Παρίσι πραγματοποιήθηκαν καταλήψεις λυκείων, κατάληψη στην σχολή καλών τεχνώνη οποία συνεχίζεται, μεγαλη πορεία, συγκέντρωση και καθιστική διαμαρτυρία έξω απο το κοινοβούλιο και Ολονυχτία.
Τι μάθατε απ όλα αυτά;

Υ.Γ. Η εργασιακή μεταρρύθμιση δε υιοθετήθηκε ακομη. Η απλή αντιγραφή βλάπτει την ενημέρωση

Φωτογραφίες απο «χελωνονιντζάκια» και κινητοποιήσεις απο μικρές εστίες διαδηλώσεων σε Παρίσι, Μπορντό, Τουλούζης, Ρεν κ.αλλού. Αυτά σε καθημερινή βάση

*(οι θαυμαστές του το αποκαλούν διπλωματία!)