Select Menu

Εκδηλώσεις πνεύματος και ήρεμων συναθροίσεων βιασμένες από βίαιες άνανδρες συμπεριφορές δίνουν τη θέση τους σε βομβιστικές διαβρώσεις μιας πολιτισμένης κουλτούρας. Μηνύματα συμπαράστασης από παντού,. Συγκινητικές δηλώσεις ηγετών. ΑΡΚΕΙ;

Την ώρα που η νέα ταινία του Λάνθιμου «Αστακός» θριαμβεύει καλλιτεχνικά και εισπρακτικά στην Ευρώπη , η ίδια η Ευρώπη δεν αποδείχθηκε «αστακός» ενάντια στις εσωτερικές και εξωτερικές διαβρώσεις και απειλές. Η γαλαζοαίματη Ευρώπη σαν να χάνει την αρχοντιά της. Συμπεριφέρεται σαν έναν παλιό ηγεμόνα ανήμπορο να αντιδράσει στις αλλαγές των καιρών και που μόνη του έγνοια πριν από το αναπόφευκτο τέλος είναι να περισώσει ό, τι μπορεί.

Μήπως πλησιάζει μια παλινδρόμηση που θα μας οδηγήσει σε Μεσαιωνικούς καιρούς ;Ελπίζω πως όχι. Από την εποχή που άρχισαν να ξεπροβάλλουν και να κυριαρχούν οι αξίες ,οι αρχές και τα διδάγματα του Διαφωτισμού έχουμε κερδίσει πολλά. Βέβαια υπάρχουν πολλά ακόμη που πρέπει να κάνουμε αλλά φαινόταν ότι βρισκόμασταν στο σωστό δρόμο.

Στη Γαλλία πριν τρεις περίπου αιώνες ξεπρόβαλε ο Διαφωτισμός. Σήμερα τρεις αιώνες μετά στις 13 Νοεμβρίου του 2015 έσκασε μύτη(ξανά) ο σκοταδισμός. Και δεν είναι μόνο αυτό. Τα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η Ευρώπη είναι πολλά και ποικίλλουν. Εκτός από τον διαχωρισμό σε βόρειους και νότιους ,την οικονομική κρίση ,το προσφυγικό και την τρομοκρατία ίσως το πιο σημαντικό πρόβλημα της Γηραιάς Ηπείρου είναι η κρίση εμπιστοσύνης των ανθρώπων προς το υπαρκτό μεγαλείο και την αντικειμενική της ικανότητα να φέρει εις πέρας τις επικίνδυνες αποστολές της.

Σκοπός μου δεν είναι με αυτό το κείμενο να απευθύνω ονομαστικές κατηγορίες σε «ηγέτες» ούτε να επιχειρήσω μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της τρομοκρατίας. Αυτό που επιδιώκω είναι να υπενθυμίσω τόσο σε εσάς όσο και σε εμένα τον ίδιο πως η ζωή απαιτεί αγώνες και τίποτε δεν είναι οριστικό και κεκτημένο. Δείτε για παράδειγμα την κατάσταση στην Ελλάδα το 1973 και την κατάσταση σήμερα και θα καταλάβετε.

Μακάρι ο τρόμος στο Παρίσι να αποτελέσει εφαλτήριο για μια ευρωπαϊκή ουσιαστική αλλαγή. Χωρίς να είμαι απαισιόδοξος φοβάμαι πως θα ξεχαστεί μέχρι το επόμενο χτύπημα όπου πάλι θα ξυπνήσουν για κανένα μήνα οι ανησυχίες και τα ανθρώπινα μας συναισθήματα. Ακόμη όμως και αν διαψευστώ (που το εύχομαι ) αυτά τι αξία έχουν για τις οικογένειες των θυμάτων; Ποιος θα εξηγήσει σε αυτούς τους ανθρώπους ότι τα παιδία τους έπεσαν θύμα ενός διαρκούς πολέμου ,ενώ τυπικά βρισκόμαστε σε καιρό ειρήνης και προόδου;

Ιχνηλάτης

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top