Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε , Αξιότιμε Γενικέ Γραμματέα , Αξιότιμοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, κυρίες και κύριοι …
Η εβδομηκοστή επέτειος των Ηνωμένων Εθνών αποτελεί καλή αφορμή να αναφερθεί κανείς και στην ιστορία και να μιλήσουμε για το κοινό μας μέλλον .
Το 1945 οι χώρες που γκρέμισαν το ναζισμό προέβησαν σε κοινές προσπάθειες για να θέσουν τα γερά θεμέλια της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης . Να υπενθυμίσω ότι οι βασικές αποφάσεις σχετικά με τις αρχές της αλληλεπίδρασης των κρατών , η απόφαση της ίδρυσης του ΟΗΕ πάρθηκαν στη χώρα μας στη Διάσκεψη της Γιάλτας από αρχηγούς του αντιχιτλερικού συνασπισμού .
Η διάσκεψη της Γιάλτας ήταν πραγματικά σκληρά κερδισμένη , πληρωμένη με δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους από τους δύο παγκοσμίους πολέμους που σάρωσαν τον κόσμο του 20ου αιώνα . Και για να είμαστε αντικειμενικοί όντως βοήθησε την ανθρωπότητα να περάσει μέσα από θυελλώδεις δραματικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών . Έσωσε τον κόσμο από μεγάλης κλίμακας διαταραχές .
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών είναι ένα μοντέλο δομής που δεν έχει καλύτερό του στην εκπροσώπηση και καθολικότητα . Ναι , κατά του ΟΗΕ τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν όχι και λίγα . Τάχα ότι αναδεικνύει έλλειψη αποτελεσματικότητας και οι πολιτικές αποφάσεις έρχονται αντιμέτωπες με ανυπέρβλητες αντιφάσεις κυρίως μεταξύ των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας .
Ωστόσο , θέλω να σημειώσω ότι οι διαφωνίες στον ΟΗΕ υφίσταντο πάντα , όλα αυτά τα 70 χρόνια ύπαρξης της οργάνωσης . Και το δικαίωμα βέτο εφαρμοζόταν πάντοτε , το χρησιμοποιούσαν και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Βρετανία και η Γαλλία , η Κίνα και η Σοβιετική Ένωση - αργότερα Ρωσία - . Είναι απολύτως φυσικό για μια οργάνωση με τέτοιο βεληνεκές . Κατά την ίδρυση του ΟΗΕ δεν υπήρχε καν η υπόνοια ότι εδώ θα βασιλεύει η ομογνωμοσύνη . Η ίδια η φύση της οργάνωσης ουσιαστικά ενέχει τις έννοιες της αναζήτησης και διαμόρφωσης των όποιων συμβιβασμών και η δύναμή της έγκειται στο γεγονός ότι λαμβάνει υπόψιν της διαφορετικές απόψεις και οπτικές γωνίες . Η εξέταση των εκάστοτε αποφάσεων στο χώρο του ΟΗΕ συμφωνείται στη βάση κοινής απόφασης ή της μη συμφωνίας , όπως λένε και οι διπλωμάτες «περνούν …είτε δεν περνούν».
Και οι ενέργειες οποιωνδήποτε κρατών που λειτουργούν κατά παράκαμψη αυτού του κανονισμού θεωρούνται παράνομες και έρχονται σε αντίθεση με τον κανονισμό του ΟΗΕ όσον αφορά το Σύγχρονο Διεθνές Δίκαιο . Όλοι γνωρίζουμε ότι μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου – όλοι το ξέρουν αυτό – παγκοσμίως προέκυψε ένα και μοναδικό κέντρο επικράτησης και τότε σ’ αυτούς που βρέθηκαν στην κορυφή αυτής της πυραμίδας έκανε την εμφάνισή του η ιδέα του πειρασμού να πιστεύουν ότι εφόσον οι ίδιοι είναι τόσο δυνατοί και μοναδικοί , τότε καλύτερα απ’ όλους ξέρουν τι να κάνουν και κατά συνέπεια δε χρειάζεται να υπολογίσουν τον ΟΗΕ , ο οποίος αντί να επιβάλει άμεσα κυρώσεις και να θεσμοθετήσει τις απαραίτητες αποφάσεις , μόνο ενοχλεί , όπως λένε και στη χώρα μου « μπερδεύεται στα πόδια ( κάποιου ) » .
Ακούστηκαν διάφορα σχετικά με το γεγονός ότι η οργάνωση με τη μορφή που είχε στην αρχή της ίδρυσής της δε θεωρείται πλέον σύγχρονη , ολοκλήρωσε την ιστορική της αποστολή πια. Ασφαλώς , ο κόσμος αλλάζει κι ο ΟΗΕ θα πρέπει να ανταποκρίνεται σ’ αυτόν τον εξελικτικό μετασχηματισμό .
Η Ρωσία στη βάση της Γενικής Συμφωνίας είναι έτοιμη να συναινέσει για την περαιτέρω ανάπτυξή του από τους εταίρους του , αλλά θεωρούμε την προσπάθεια κλονισμού της εξουσίας και νομιμότητας του ΟΗΕ εξαιρετικά επικίνδυνη . Θα μπορούσε να οδηγήσει σε παραβίαση ολόκληρης της αρχιτεκτονικής δομής των διεθνών σχέσεων . Τότε πραγματικά δε θα έχουμε στη διάθεσή μας κανένα κανόνα εκτός από το δικαίωμα του ισχυρού . Θα είναι ένας κόσμος στον οποίο , αντί της συλλογικής εργασίας θα κυριαρχήσει ο εγωισμός . Κόσμος στον οποίο θα είναι εμφανής ολοένα και περισσότερο ο εξαναγκασμός και όλο πιο λίγο η ισονομία , λιγότερη πραγματική δημοκρατία κι ελευθερία …κόσμος στον οποίο στη θέση των πραγματικά ανεξάρτητων κρατών θα εμφανιστούν με πολλαπλάσιο αριθμό τα όποια προτεκτοράτα που θα ελέγχονται εκτός επικρατείας . Τι είναι αυτό που λέμε « ανεξαρτησία του κράτους » , - συνάδελφοι ήδη αναφέρθηκαν σ’ αυτό - είναι πρωτίστως ζήτημα ελευθερίας , ελεύθερης επιλογής του πεπρωμένου για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά , για το λαό και τα κράτη .
Παρεμπιπτόντως , αγαπητοί συνάδελφοι , εδώ έγκειται και το ζήτημα της έννοιας της νομιμοποίησης της κρατικής εξουσίας . Δεν είναι σωστό να παίζουμε με τις λέξεις και να κινούμε τα νήματα.. σ το Διεθνές Δίκαιο , τις διεθνείς υποθέσεις , κάθε όρος πρέπει να είναι κατανοητός , διαφανής , και να έχει κοινώς αποδεκτά κριτήρια επεξήγησης . Είμαστε όλοι διαφορετικοί και πρέπει να σεβόμαστε αυτή τη διαφορετικότητα . Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να υπακούει σε ένα συγκεκριμένο εξελικτικό μοντέλο , που θεωρήθηκε από κάποιον μια και καλή ως ένα και μοναδικό στο είδος του .
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις εμπειρίες του παρελθόντος . Εμείς , για παράδειγμα , θυμόμαστε και περιπτώσεις από την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης . Η εξαγωγή κοινωνικών πειραμάτων, προσπαθειών να ωθήσει σε αλλαγές τις μεν ή τις δε χώρες βασιζόμενη σε δικές της ιδεολογικές αρχές, συχνά κατέληγε σε τραγικές συνέπειες . Δεν έφερνε πρόοδο , αλλά παρακμή .Ωστόσο , απ’ ό,τι φαίνεται , κανένας δε μαθαίνει από λάθη άλλων , αλλά από τις επαναλήψεις τους.
Και η διεξαγωγή επαναστάσεων, όπως τις λένε χαρακτηριστικά δημοκρατικές , συνεχίζεται .
Αρκεί να ρίξουμε απλώς μια ματιά στην κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική , - για τις οποίες μίλησε ο προηγούμενος εκφωνητής - … ασφαλώς , τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα σ’ αυτή την περιοχή από καιρό υπήρχαν και οι άνθρωποι εκεί ασφαλώς και επεδίωκαν τις αλλαγές . Αλλά τι συνέβη στην πραγματικότητα ?
Η επιθετική εσωτερική επέμβαση είχε ως αποτέλεσμα αντί των μεταρρυθμίσεων των κρατικών θεσμών …ο ίδιος ο τρόπος ζωής είχε απλώς χωρίς πολλά πολλά καταστραφεί . Στη θέση της επικράτησης της δημοκρατίας και προόδου , μόνο η βία , η φτώχεια, η κοινωνική καταστροφή, και τα ανθρώπινα δικαιώματα συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος στη ζωή δε λαμβάνονται καν υπόψη . Θέλω να ρωτήσω εκείνους που το δημιούργησαν αυτό . « Τώρα τουλάχιστον καταλαβαίνετε τι έχετε κάνει ? » . Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η ερώτηση θα μείνει στον αέρα . Γιατί την πολιτική της υπέρμετρης αυτοπεποίθησης και της πεποίθησης της μοναδικότητας και ατιμωρησίας , έτσι και δεν την αρνήθηκαν . Είναι ήδη ολοφάνερο ότι το εμφανιζόμενο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής κενό εξουσίας έφερε τη δημιουργία ζωνών αναρχίας , που άμεσα άρχισαν να καλύπτονται από εξτρεμιστές και τρομοκράτες .Υπό τη σημαία του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους ήδη πολεμούν δεκάδες χιλιάδες μαχητές , πρώην ιρακινοί στρατιώτες οι οποίοι , ως αποτέλεσμα της εισβολής στο Ιράκ το 2003 , πετάχτηκαν έξω στο δρόμο .
Τροφοδότης όλων αυτών είναι και η Λιβύη , της οποίας η κρατική οργάνωση είχε καταστραφεί ως αποτέλεσμα της κατάφωρης παραβίασης του ψηφίσματος του 1973 . Και τώρα εμπλουτίστηκε με μέλη της λεγόμενης μετριοπαθούς συριακής αντιπολίτευσης υποστηριζόμενης από τη Δύση . Στην αρχή τους δίνουν όπλα , τους εκπαιδεύουν ,και μετά αυτοί περνούν προς την πλευρά του λεγόμενου ισλαμικού κράτους . Αλλά και το ίδιο το ισλαμικό κράτος δε « φύτρωσε» από το πουθενά . Κι αυτό στην αρχή με τον ίδιο τρόπο το περιποιήθηκαν χρησιμοποιώντας το σαν όπλο ενάντια στους ανεπιθύμητους κοσμικούς ρυθμούς . Δημιουργώντας στρατιωτικό πεδίο στη Συρία και το Ιράκ , το ισλαμικό κράτος επεκτείνει ενεργά την επιρροή του και σε άλλες περιοχές , με σκοπό την κυριαρχία του ισλαμισμού , κι όχι μόνο εκεί . Μόνο σ’ αυτά τα σχέδια σίγουρα δεν περιορίζονται . Η κατάσταση είναι περισσότερο από επικίνδυνη .
Σε μια τέτοια κατάσταση υποκρισίας κι ανευθυνότητας , είναι ανεπίτρεπτο το να προβάλλεσαι με μεγαλόφωνες δηλώσεις σχετικά με την απειλή παγκόσμιας τρομοκρατίας και παρ΄ όλα αυτά να κλείνεις τα μάτια στις πηγές οικονομικής ενίσχυσης των τρομοκρατών . Επίσης , στο εμπόριο ναρκωτικών , παράνομης προώθησης πετρελαίου , εμπορίου όπλων . Είτε προσπαθειών χειρισμού των εξτρεμιστικών ομάδων , θέτοντάς τις στην υπηρεσία σου με σκοπό την επίτευξη προσωπικών πολιτικών στόχων , με την ελπίδα στη συνέχεια με κάποιο τρόπο να τις αντιμετωπίσει . Δηλαδή , κοινώς , να προχωρήσει σε εκκαθάριση .
Σ’ αυτούς που πράγματι έτσι φέρονται και σκέφτονται , θα ήθελα να πω , αγαπητοί μου , πώς ασφαλώς έχετε να κάνετε με σκληρούς ανθρώπους , αλλά όχι με ηλίθιους και πρωτόγονους . Δεν είναι πιο ηλίθιοι από σας . Και δεν είναι σίγουρο ποιος χρησιμοποιεί ποιον σχετικά με τους στόχους τους ο καθένας . Και τα τελευταία στοιχεία σχετικά με την μεταφορά όπλων από αυτή την ίδια μετριοπαθή αντιπολίτευση προς τους τρομοκράτες , είναι η μέγιστη απόδειξη .
Θεωρούμε κάθε προσπάθεια να φλερτάρει κανείς με τρομοκράτες κι ακόμα περισσότερο να τους εξοπλίζει , όχι απλώς κοντόθωρη , αλλά και εύφλεκτη . Ως αποτέλεσμα , η παγκόσμια τρομοκρατική απειλή μπορεί να αυξηθεί σε δραματικό βαθμό . Να αρπάξει καινούριες περιοχές του πλανήτη , αφού στα πεδία των ισλαμιστών παρευρίσκονται στρατιωτικοί πολλών χωρών , και μάλιστα ευρωπαϊκών .
Δυστυχώς , αγαπητοί συνάδελφοι , οφείλω να το πω ευθέως . Και η Ρωσία δεν αποτελεί εξαίρεση . Δεν κάνει να επιτρέψουμε σ’ αυτούς τους μαχαιροβγάλτες που ήδη οσμίστηκαν τη μυρωδιά του αίματος , μετά να επιστρέψουν στα εδάφη τους και να συνεχίσουν το μαύρο έργο τους . Δε το θέλουμε αυτό . Κανείς δε το θέλει .Έτσι δεν είναι;
Η Ρωσία πάντα ήταν ενάντια στην τρομοκρατία , σ’ όλες της τις μορφές . Σήμερα προσφέρουμε στρατιωτικό-τεχνική βοήθεια και προς το Ιράκ και τη Συρία και σε άλλες χώρες της περιοχής που αγωνίζονται ενάντια στις τρομοκρατικές ομάδες .
Ολόκληρη η ομιλία εδώ:
Επιμέλεια - Μετάφραση: Το ιδιόμελο, logiosermis.net
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.