Select Menu


Τι κρίνεται στις εκλογές του Σεπτεμβρίου;

Του Πάσχου Λαζαρίδη

Ο Α. Τσίπρας με το διάγγελμά του και τις δεκάδες φορές που μίλησε σε πρώτο ενικό πρόσωπο, θέτει το διακύβευμα: Ποιος μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα τη συμφωνία; Ποιος μπορεί να διαπραγματευτεί την απομείωση του χρέους; Ποιος μπορεί να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις;

Απαντάμε: Είτε ο Αλέξης Τσίπρας, είτε ο Βασίλης Λεβέντης, είτε ο πεντάχρονος μπόμπιρας που παίζει στην παιδική χαρά, στο βαθμό που ισχύει η παρούσα συμφωνία και ακολουθείται το τρίτο μνημόνιο, μπορούν εξίσου καλά να κάνουν όλα τα παραπάνω.

Ο λόγος είναι σαφής και βρίσκεται στην πρώτη σελίδα του μνημονίου που παρατίθεται αμετάφραστη:

The Government commits to consult and agree with the European Commission, the European Central Bank and the International Monetary Fund on all actions relevant for the achievement of the objectives of the Memorandum of Understanding before these are finalized and legally adopted.

Με λίγα λόγια, στο πλαίσιο του μνημονίου Τσίπρα, κάθε νόμος θα υπόκειται στην έγκριση των δανειστών.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο δεν προκαλεί έκπληξη η στήριξη του Τσίπρα από το κατεστημένο και την άρχουσα τάξη. Το σημερινό πρωτοσέλιδο της ναυαρχίδας της διαπλοκής, των ΝΕΩΝ, δείχνει ότι ο Τσίπρας εκφράζει την πολυπόθητη για το σύστημα «σταθερότητα» και την ακλόνητη παραμονή στο αντιλαϊκό πλαίσιο του τρίτου μνημονίου.

Ο λαός όμως τι έχει να κερδίσει από τον Τσίπρα;

Απολύτως τίποτα: Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης, της διαρκούς εσωτερικής υποτίμησης, του ξεπουλήματος και των ιδιωτικοποιήσεων, της άγριας φορολογίας, της δομικής πλέον ανεργίας, θα συνεχιστεί ίδιος και απαράλλακτος. Τα χρόνια καταστροφής, ύφεσης, ανεργίας και φτώχειας θα συνεχιστούν.

Και αν από όλα τα μνημονιακά κόμματα, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη ΝΔ το τρίτο μνημόνιο θεωρείται Ευαγγέλιο, στα ανελαστικά του όρια θα κινηθούν όλοι και όλοι θα εφαρμόσουν απαρέγκλιτα τις απαιτήσεις των δανειστών, τι κρίνεται στις εκλογές;

Αν στα πέντε μνημονιακά χρόνια των Παπανδρέου – Παπδήμου – Σαμαρά, προστεθούν άλλα τέσσερα μνημονιακά χρόνια του Τσίπρα;

Χωρίς περιστροφές, το διακύβευμα στις εκλογές είναι η Λαϊκή Ενότητα.

Είναι η πολιτική και κοινωνική δυναμική που θα καταγράψει ένα νέο μέτωπο που για πρώτη φορά μετά το Καστελόριζο θέτει στην ημερήσια διάταξη τη μοναδική διέξοδο από τα μνημόνια: Τη ρήξη με το ασφυκτικό πλαίσιο των δανειστών, δηλαδή το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Μέχρι σήμερα η αντιμνημονιακή ρητορεία ήταν απλώς ρητορεία. Ανέξοδη, ανεύθυνη, παιδιάστικη, πολιτικάντικη. Με ψέματα και υπεκφυγές. Με υποσχέσεις ότι την «ύστατη ώρα» του εκβιασμού θα γίνει κάτι μαγικό και οι δανειστές θα υποχωρήσουν.

Η Λαϊκή Ενότητα δεν μπορεί παρά να πει την αλήθεια: Οι δανειστές δεν υποχωρούν, η ΕΕ δεν αλλάζει, στο πλαίσιο του ευρώ δεν μπορεί να υπάρξει προστασία της εργασίας, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών συνθηκών δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγική ανασυγκρότηση. Η έξοδος από τα μνημόνια, η κατάργηση της λιτότητας απαιτεί επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και μια σειρά καθολικών μέτρων ανάταξης της οικονομίας και της παραγωγής. Απαιτεί επίσης ένα λαό με αγωνιστικό φρόνημα, με συνείδηση για τις μάχες που θα δοθούν, έτοιμο και αποφασισμένο. Το 25-30% της κοινωνίας που σταθερά εδώ και χρόνια επιμένει στην έξοδο από τη φυλακή του ευρώ, αναζητά πολιτική έκφραση. Και το 62% του λαού του ΟΧΙ μπορεί εν δυνάμει να ακολουθήσει μια τέτοια επιλογή.

Είναι καιρός κάποιος να πρωτοτυπήσει. Να πει την αλήθεια. Να μην κάνει κωλοτούμπα. Να σπάσει αυγά για να κάνει ομελέτα. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Αntapocrisis

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top