Τι άλλο δίδαξε η Ελλάδα στον κόσμο εκτός από Δημοκρατία;

Τις τελευταίες ημέρες, ένα από τα κυρίαρχα επιχειρήματα που ακούστηκαν από τους υπερασπιστές της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, είναι πως η Ευρώπη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την Ελλάδα, γιατί η δεύτερη γέννησε τόσο την ίδια όσο και την Δημοκρατία. "Μιλούν κατ' αυτόν τον τρόπο έτσι σήμερα για την Ελλάδα, ποια; Την χώρα που γέννησε τον πολιτισμό", είπε ο Πάνος Καμμένος στην προχθεσινή μεταμεσονύκτια συνεδρίαση της Βουλής.

Τι άλλο δίδαξε όμως η Ελλάδα στον κόσμο, χωρίς τα οποία Δημοκρατία και Πολιτισμός ΔΕΝ γίνονται;

1. Αξιοκρατία
ΟΛΟΙ οι πολίτες, που αναλαμβάνουν δημόσια αξιώματα, διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα για τις θέσεις τους, τις οποίες κερδίζουν με την ΑΞΙΑ τους. Δεν τις καταλαμβάνουν με βάση τα οικογενειακά τους επίθετα, τις τυπικές τους σπουδές και τις εμπλοκές τους σε πολιτικά κυκλώματα. Ούτε με "μέσον". Το τελευταίο χωρίς καμία δικαιολογία, τύπου να "αξασφαλιστεί" το παιδί μου.

2. Απόδοση δημοσίων ευθυνών
ΟΛΟΙ οι κάτοχοι αξιωματούχων θέσεων αποδίδουν στο τέλος της θητείας τους "ευθύναι" για τα όσα έπραξαν στη διάρκειά της, και με βάση αυτές αξιολογούνται. Δεν κρίνονται για την θητεία τους ούτε από από τα λεγόμενα τα δικά τους ούτε από των άλλων ούτε κρίνονται αυθαίρετα και γενικόλογα ως "καλοί" ή "κακοί".

3. Αυταπάρνηση για την πατρίδα - κοινό καλό
Το πέσιμο στην μάχη για την υπεράσπιση της πατρίδας θεωρείται ύψιστη τιμή. Μάχη δεν είναι μόνο η κυριολεκτική μάχη όταν επιστρατεύεσαι σε αυτή, αλλά οποιαδήποτε μάχη καλείται ο πολίτης να δώσει για το καλό της πατρίδας του. Στη σύγχρονη εποχή, όχι μόνο στην μάχη δεν πέφτουν οι πολίτες, αλλά δεν ξεβολεύονται καν έτσι ώστε να λειτουργήσει καλύτερα το σύνολο και και να μην ωφεληθούν μόνο οι ίδιοι και τα... παιδάκια τους.

4. Δικαιοσύνη
Στα πλαίσια της Δημοκρατίας λειτουργεί ανώτατο δικαστήριο που αυτομάτως εκδικάζει ΟΛΕΣ τις υποθέσεις, στις οποίες υπάρχει η καταγγελία πως πολίτης έχει βλάψει το δημόσιο συμφέρον.

5. Άμεση συμμετοχή στο πολιτικό σύστημα
Στις συζητήσεις και αποφάσεις συμμετέχουν όλοι οι πολίτες άμεσα και όχι παρακολουθώντας εξ αποστάσεως και μέσω τηλεόρασης τις συζητήσεις και τις δηλώσεις αυτών που αποφασίζουν για το μέλλον τους εκ μέρους τους. 

6. Επίγνωση ότι και η Δημοκρατία κάνει λάθη
Η Δημοκρατία δεν είναι ένα πολίτευμα ιδανικό, αντιθέτως είναι ένα πολίτευμα στα πλαίσια του οποίου γίνονται και λάθη. Οι πολίτες καλούνται να τα αναγνωρίζουν και να μαθαίνουν από αυτά. Όποιος επικαλείται ότι λειτουργεί δημοκρατικά, ΔΕΝ συνεπάγεται σε καμία περίπτωση ότι λειτουργεί και σωστά. Κατεξοχήν παράδειγμα λάθους της Δημοκρατίας, η δίκη και καταδίκη του Σωκράτη.

7. Ο συγκεντρωτισμός επιφέρει ηγεμονία
Οι ελληνικές πόλεις-κράτη, παρά τις διαφορές μεταξύ τους στον τρόπο ζωής, το πολιτικό σύστημα και τις αντιλήψεις τους, λειτουργούσαν αρμονικά όσο παρέμεναν ανεξάρτητες η μία από την άλλη, ενώ όταν καλούνταν να αντιμετωπίσουν έναν κοινό ενθρό, όπως οι Πέρσες, ενώνονταν και μάλιστα αποτελεσματικά. Αυτό ανετράπη δραματικά με την επίτευξη της Συμμαχίας της Δήλου, που δεν άργησε να μετατραπεί σε Αθηναΐκή Ηγεμονία, με την Αθήνα να χρησιμοποιεί αλλεπάλληλα  διπλωματικά παιχνίδια και στρεβλώσεις για να διατηρήσει την κυριαρχία της, αφού είχε ήδη πάρει το κοινό ταμείο από την Δήλο και το μετέφερε στην Αθήνα. Οι αψιμαχίες αυτές δεν σταμάτησαν ποτέ και οδήγησαν στον καταστροφικό για όλους Πελοποννησιακό Πόλεμο. Οι ελληνικές πόλεις - κράτη δεν επέστρεψαν ποτέ σε ξεκάθαρο καθεστώς ανεξαρτησίας, καθώς μετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο είχαν να αντιμετωπίσουν τις ηγεμονικές τάσεις του Φιλίππου της Μακεδονίας και αργότερα του γιου του, Αλεξάνδρου.
Αρκετά συμβολικό το πανάρχαιο αυτό παράδειγμα στην σημερινή του αναλογία όσον αφορά την θέση και την ανεξαρτησία των εθνών-κρατών στα πλαίσια μιας συμμαχίας ή ένωσης όπως η... Ευρωζώνη.

Συμπερασματικά, δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ περίεργο, που σήμερα, παρόλο που έχουμε Δημοκρατία και παρόλο που ΟΛΟΙ οι πολιτικοί της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης επικαλούνται την δημοκρατική τους εκλογή, οι πολίτες βρίσκονται μέσα σε αλυσίδες που νιώθουν πως δεν μπορούν να σπάσουν.  Είναι δυνατόν να μην έχουμε έρθει σε αυτή την κατάσταση, να μην έχουμε φορτωθεί παραπάνω από 300 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να έχουμε καταλάβει πώς, αφού δεν είχαμε ΠΟΤΕ πολιτικούς που να εμπιστευόμαστε;

Το χειρότερο είναι ότι δεν θέλαμε ποτέ να τους εμπιστευτούμε. Θέλαμε μόνο να μας υποσχεθούν κάτι που να ακούγεται ωραίο. Ή να βολέψουν κάπου εμάς ή τα παιδιά μας. Δεν είχαμε βέβαια κανένα βάρος στη συνείδησή μας γιατί "έτσι έκαναν όλοι". Τώρα δεν έχει νόημα να κατηγορούμε ο ένας τον άλλον. Άλλωστε το περάσαμε κι αυτό. Πώς θα αποδείξουμε όμως τώρα την ΑΛΗΘΕΙΑ για όλα όσα μας έχουν συμβεί τα τελευταία πέντε χρόνια, όταν σε όλη την Ευρώπη οι κυβερνήσεις εκλέγονται αντιπροσωπευτικά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και οι δικές μας και όταν με τους υπολοίπους λαούς επικοινωνούμε μέσω των... Υπουργών Οικονομικών τους;

Πέρυσι και πρόπερσι, όταν οι σύλλογοι εργαζομένων των δημοσίων υπηρεσιών ζητούσαν από υπαλλήλους, που ήταν κοντά στην σύνταξη, να κάνουν αίτηση για εθελούσια διαθεσιμότητα, έτσι ώστε να σωθούν εργαζόμενοι νεότεροι που είχαν μικρά παιδιά, οι αντιδράσεις των μεγαλυτέρων συναδέλφων τους ήταν:  

"Ο σύλλογος για κορόιδα ψάχνει."

Χωρίς αξιοκρατία, ευθύναι και ελάχιστη αυταπάρνηση για το κοινό καλό, δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε το δικό μας δίκιο. Χωρίς αξιοκρατία, ευθύναι και ελάχιστη αυταπάρνηση δεν γίνεται Δημοκρατία. Και ακριβώς επειδή δεν έχουμε Δημοκρατία αλλά παίζουμε απλώς σε ένα παιχνίδι ευθυνών, μπορεί τώρα ο κάθε Υπουργός Οικονομικών της Σλοβακίας, της Λετονίας, της Φινλανδίας και της Λιθουανίας να καυχιέται κι από πάνω ότι η χώρα του είναι... καλύτερη από την δική μας και ότι... μας έχει ανεχτεί και πάρα πολύ! Και ακριβώς γι' αυτό μπορεί, ύστερα από όλα αυτά, να βάζει ο Γερμανός τη δημόσια περιουσία μας όλη σε ένα ταμείο... και εμείς να παρακολουθούμε για μια ακόμη φορά... σαστισμένοι, αδικημένοι και κατά τ' άλλα υποστηριζόμενοι για το ένδοξο παρελθόν μας... για μια ακόμη φορά.


* Η φωτογραφία είναι από τις διαδηλώσεις της Πλατείας Συντάγματος του 2011.

Κείμενο - Φωτογραφίες: Χρύσα Κουτρουμάνου, ειδική συνεργάτις του logiosermis.net