Παγκόσμιες πληθυσμιακές εξελίξεις και «Δύση»

Χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να φτάσουμε το ένα (1) δισεκατομμύριο (1804). Για να φτάσουμε τα δύο (2) δισεκατομμύρια χρειάστηκαν 123 χρόνια (1927). Για να φτάσουμε τα τρία (3) δισεκατομμύρια χρειάστηκαν μόλις 33 χρόνια (1960). Συγκεκριμένα η εξέλιξη του παγκόσμιου πληθυσμού έχει ως εξής:

1 δισεκατομμύριο το 1804
2 δισεκατομμύρια το 1927 (123 χρόνια αργότερα)
3 δισεκατομμύρια το 1960 (33 χρόνια αργότερα)
4 δισεκατομμύρια το 1974 (14 χρόνια αργότερα)
5 δισεκατομμύρια το 1987 (13 χρόνια αργότερα)
6 δισεκατομμύρια το 1999 (12 χρόνια αργότερα)
7 δισεκατομμύρια το 2012 (13 χρόνια αργότερα)

Ποιο είναι το ζήτημα; Το ζήτημα είναι πως η λεγόμενη «Δύση» (θα συγκεκριμενοποιήσω τι ακριβώς εννοώ παρακάτω) το 1950 αντιπροσώπευε περίπου το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού και πάνω από το 50% του παγκόσμιου Α.Ε.Π. Το 2010, εξήντα χρόνια μετά, η «Δύση» αντιπροσώπευε περίπου το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού και πάνω από το 30% του παγκόσμιου Α.Ε.Π. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά τα πληθυσμιακά μεγέθη, η Βόρεια Αμερική το 1950 αντιπροσώπευε περίπου το 6,8% του παγκόσμιου πληθυσμού ενώ το 2010 περίπου το 5,0%. Η Ευρώπη το 1950 αντιπροσώπευε περίπου το 18% του παγκόσμιου πληθυσμού ενώ το 2010 περίπου το 9%.

Ως «Δύση», ορίζεται η Βόρεια Αμερική (Η.Π.Α, Καναδάς δίχως το Μεξικό) και η Ευρώπη. Επειδή τα στοιχεία προέρχονται από τον Ο.Η.Ε (I – II) θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής: Στην Ευρώπη συμπεριλαμβάνεται και η ευρωπαϊκή Ρωσία τα πληθυσμιακά μεγέθη της οποίας (περίπου εκατό εκατομμύρια στο ευρωπαϊκό της τμήμα) έχω αφαιρέσει. Ωστόσο στα πληθυσμιακά μεγέθη της Ευρώπης συμπεριλαμβάνονται χώρες όπως η Λευκορωσία και η Ουκρανία και περιοχές όπως τα δυτικά Βαλκάνια. Οπότε τα πληθυσμιακά -κυρίως, αλλά και τα οικονομικά- μεγέθη που αφορούν την Ε.Ε είναι σαφώς μικρότερα – για την Ευρωζώνη είναι πολύ μικρότερα (I – II).

Πόσοι άνθρωποι, άραγε, γεννήθηκαν στην «Δύση» και πόσοι σε πλανητική κλίμακα από την 11η Σεπτεμβρίου μέχρι σήμερα;

Μέσα σε λιγότερο από 15 χρόνια από έξι (6) γίναμε επτά (7) δισεκατομμύρια. Την ώρα που στον πλανήτη υπήρξε πληθυσμιακή αύξηση κατά ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξε πληθυσμιακή αύξηση κατά περίπου… σαράντα εκατομμύρια (στην Γερμανία δεν υπήρξε πληθυσμιακή αύξηση, υπήρξε μείωση).

Στην τελευταία πληθυσμιακή μεγέθυνση της ανθρωπότητας ή στην 7η -δισεκατομμυριοστή- περίοδο της, η «Δύση» πρακτικά δεν συμμετείχε.

Κανένας δεν υποτιμά την τεχνολογία (αντίθετα πολλοί -υποτίμησαν και συνεχίζουν να- υποτιμούν τη δημογραφία) αλλά εθελοτυφλούν όσες και όσοι διακατέχονται από κάποιου είδους τεχνολογικό μεσσιανισμό. Τα δημογραφικά στοιχεία που παρέθεσα υπερβαίνουν τεχνολογικές εξελίξεις, οικονομικά δεδομένα και παραγωγικά πρότυπα όπως τα αντιλαμβανόμαστε (τεχνολογικά και παραγωγικά μέσα διαθέτουμε, τρόπους σκέψεις δεν διαθέτουμε). Οι τελευταίες τρεις δεκαετίες, από το ψυχορράγημα του διπολικού συστήματος μέχρι σήμερα, δημογραφικά -και όχι μόνο- ήταν συγκλονιστικές. Δε νομίζω πως έχουμε προλάβει να αντιληφθούμε την έκταση αυτών των αλλαγών.

Οι βασικές γραμμές των πολιτικών μας ιδεών μας, προέρχονται από αντιλήψεις και έργα της δεκαετίας του 1970 και του 1990 (και παλαιότερα, αλλά ας μείνουμε σε αυτές τις δεκαετίες). Είναι ενδεικτικό πως όταν κυκλοφόρησε το -αφελές- έργο του Francis Fukuyama, Το τέλος της ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος, ήμασταν, περίπου, κατά δύο δισεκατομμύρια λιγότεροι. Θα το επαναλάβω. Δε νομίζω πως έχουμε προλάβει να αντιληφθούμε την έκταση αυτών των αλλαγών.

Κοσμοϊδιογλωσσία