Select Menu

Υπήρξε κάποτε μια Ευρώπη, της οποίας οι πολίτες ένιωθαν μέλη ενός ετερόκλητου μεν, ομόψυχου δε, όλου. Υπήρξε κάποτε μια Ευρώπη με ανθρώπους που διαπνέονταν από ένα κοινό όραμα, μια βαθιά κρυμμένη ελπίδα: τη δημιουργία μια Ευρώπης ενωμένης, όχι μόνο σε επίπεδο θεσμών και εξουσιών, αλλά και σε επίπεδο ιδεών. Η παιδεία θα ήταν αυτή που θα ένωνε τους ανθρώπους της δοξασμένης και βασανισμένης ηπείρου στην οποία ζούμε.

Όδευε κάποτε η Ευρώπη στη δημιουργία ενός ομοσπονδιακού κράτους, κι ας το ψιθύριζαν οι περισσότεροι σιγανά, σαν κάτι αμαρτωλό και απευκταίο, σαν κάτι που θα μας έσβηνε από το χάρτη. Δεν περιμέναμε φυσικά αυτό που πλησίαζε με βήμα ταχύ. Κοιτούσαμε τον ουρανό φοβούμενοι μήπως έρθει καταιγίδα, μα ήταν η γη κάτω από τα πόδια μας που άνοιξε στα δύο και μας κατάπιε ζωντανούς.

Ήταν αρκετή μια οικονομική κρίση, για να γκρεμίσει το ευρωπαϊκό ιδεώδες που επί δεκαετίες προσπαθούσαν να ανεγείρουν οι κυβερνήσεις των επιμέρους κρατών. Ένας δυνατός άνεμος φύσηξε και απέδειξε τη σαθρότητα αυτού του φαινομενικά λαμπρού οικοδομήματος. Επέστρεψε, έτσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση σε αυτό που ήταν κάποτε: σε μια αμιγώς οικονομική συντεχνία, που αποτελείται από δανειστές και δανειζόμενους. Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς σε ποια από τις δύο κατηγορίες κρατών ανήκει η Ελλάδα.

Η Ευρώπη στη σημερινή της μορφή μπορεί να περιγραφεί με πέντε λέξεις: ομόλογα, μνημόνιο, Eurogroup, δάνειο, επιτόκια. Λέξεις που μας ήταν άγνωστες πριν από μερικά χρόνια… Πριν αρχίσουν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον των εγχώριων ΜΜΕ. Φαίνεται πως δεν χρειαζόταν τίποτα περισσότερο παρά μια οικονομική κρίση για να αρχίσει ο αλληλοσπαραγμός, η ταπείνωση και η εμπάθεια μεταξύ των λαών, έτσι ώστε οι ομοιότητες να εξαφανιστούν από τα μάτια μας, και να απομείνουν μόνο όσα μας κάνουν διαφορετικούς.

Υπήρξε κάποτε μια Ευρώπη υπόδειγμα, που καταστράφηκε από τους ίδιους τους δημιουργούς της. Ξεχνώντας τις ανάγκες που οδήγησαν στη σύσταση της Ε.Ε., επιτρέψαμε τη δημιουργία μιας ιεραρχίας κρατών,( αντίθετη φυσικά στην αρχή της ισότητάς τους) στα πλαίσια της οποίας οι οικονομικά ισχυρότεροι επιβάλλονται στους αδύναμους. Πάψαμε να μιλάμε για ‘ευρωπαϊκή παιδεία’, και μας απέμεινε μόνο η ‘ευρωπαϊκή οικονομία’. Και αυτό θα είναι πάντα το μεγαλύτερο λάθος των –κάποτε- Ευρωπαίων.

Θεοδόσης Τανής

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top