Κριτική και αυτοσυγκράτηση

Λίγες ημέρες πέρασαν από τις βουλευτικές εκλογές και μπορούμε να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό. Το βασικότερο όλων, ανατράπηκε ο δικομματισμός που τα τελευταία σαράντα χρόνια κυβέρνησε την χώρα. Δύο κόμματα, που με τα θετικά και τα αρνητικά τους, άφησαν το στίγμα τους, το οποίο όμως και τα κατά την λαϊκή ρήση ¨τα στερνά τιμούν τα πρώτα¨, είναι αρνητικό, αφού συνοδεύτηκε από την δυσχερέστατη οικονομική θέση μας σαν χώρα και σαν πολίτες.

Ένα άλλο σημείο, είναι η διάθεση από τους νεοεκλεγέντες και κυβερνώντες να προσπαθήσουν να αλλάξουν κάτι, απ’ όσα τόσα χρόνια ίσχυε. Μία εικόνα διαφορετικότητας στο εσωτερικό και μία άλλη εικόνα για τις διεθνείς επαφές. Μία εικόνα που είναι ακόμη πολύ νωρίς, για να την αξιολογήσουμε αλλά ταυτοχρόνως είναι και πολύ νωρίς, για να την απορρίψουμε.

Στα Υπουργεία που τοποθετήθηκαν οι νέοι υπουργοί, είναι δεδομένο, ότι χρειάζονται χρόνο προσαρμογής. Εξ’ άλλου δεν έχει κανένας τους προηγουμένη κυβερνητική εμπειρία. Και εδώ, η πρώτη αίσθηση είναι, ότι τουλάχιστον τα ¨μεγάλα γραφεία¨ είναι πιο προσβάσιμα στον πολίτη και κάτι ¨ακούνε¨.

Το κυρίαρχο θέμα παραμένει η οικονομία και τι μπορεί, εάν μπορεί, να αλλάξει. Η καθημερινότητα του κόσμου τα τελευταία χρόνια είχε αλλάξει προς το τραγικότερο, αφού από την εποχή της αλόγιστης σπατάλης περάσαμε εν μία νυκτί στην εποχή της στέρησης. Η εργασία έγινε το πολυτιμότερο αγαθό που μπορεί η κυβέρνηση να προσφέρει, αφού μέσω αυτής συναρτώνται όλες οι παράμετροι της υπόστασης του ανθρώπου όπως η τροφή, η ένδυση, η δημιουργία οικογένειας και τόσα άλλα.

Το ορθό είναι, με διάθεση κριτικής αλλά και αυτοσυγκράτησης να αντιμετωπίσουμε τα νέα δεδομένα που προέκυψαν από την κάλπη και ας μην βιαστούμε να επιβραβεύσουμε ή να καταδικάσουμε πρόσωπα και καταστάσεις.

Θάλεια Χούντα