Συλλογική αποχαύνωση

Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό η κοινωνική συνοχή άντεξε, η δημοκρατία στάθηκε όρθια, η ανάκαμψη έχει αρχίσει, η άνοδος της ανεργίας ανακόπηκε, η ανάπτυξη πλησιάζει, ενώ οι Έλληνες υπέμειναν τις δοκιμασίες με θάρρος και αξιοπρέπεια

"Ο ανώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τον εαυτό του - ο κατώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τους άλλους" (Κομφούκιος).

Άρθρο

"Πρέπει να δράσουμε μαζί για να υπερασπίσουμε τις μεσαίες τάξεις των κοινωνιών μας. Γιατί όταν οι μεσαίες τάξεις καταρρέουν, τα θεμέλια της Δημοκρατίας υπονομεύονται" δήλωσε ο πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες, σε εκδήλωση της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής (AJC - πηγή: N).

Ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στην παγκοσμιοποίηση σημείωσε ότι, δεν πρόκειται να λύσει όλα τα προβλήματά μας από μόνη της! "Πρέπει να θεμελιώσουμε ένα νέο κόσμο, επάνω σε μια σειρά από βασικές αρχές, τις οποίες δεν πρέπει να τις θεωρούμε ως δεδομένες" είπε και διευκρίνισε:

"Πρώτα απ’ όλα τη Δημοκρατία, η οποία είναι πολύ παραπάνω από μια μόνο λέξη. Η Δημοκρατία στηρίζεται στις παγκόσμιες αρχές για Δικαιοσύνη που ισχύουν παντού και για όλους. Επίσης σε ηθικά πρότυπα, όπως η εντιμότητα, η υπευθυνότητα και η ειλικρίνεια. Δεύτερη αρχή είναι η αλληλεγγύη. Έχουμε κοινούς εχθρούς να πολεμήσουμε: Το λαϊκισμό, τον εξτρεμισμό, το ρατσισμό, την τρομοκρατία, καθώς επίσης όλες τις μορφές της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Πρέπει να δράσουμε μαζί, για να υπερασπίσουμε τις μεσαίες τάξεις των κοινωνιών μας".

Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι, δεν μπορούμε να αφήσουμε τις μεσαίες τάξεις των κοινωνιών μας να σαρωθούν - πως δεν μπορούμε να είμαστε καν αδιάφοροι, όταν αυτό συμβαίνει στους γείτονές μας. Όταν οι μεσαίες τάξεις καταρρέουν, τα θεμέλια της Δημοκρατίας υπονομεύονται - γεγονός που μπορεί, όχι μόνο να είναι ολέθριο για μια Δημοκρατία, αλλά και πολύ μεταδοτικό προς όλες τις άλλες.

Περαιτέρω, ο Έλληνας πρωθυπουργός αναφέρθηκε στον προηγούμενο αιώνα - στις δεκαετίες του ’20 και του ’30, όταν οι Δημοκρατίες στην Ευρώπη άρχισαν να καταρρέουν η μια μετά την άλλη, έως ότου τελικά σαρώθηκαν από ένα νέο καταστροφικό πόλεμο, μετά από μια Παγκόσμια Οικονομική Κρίση. "Ξέρουμε όλοι που οδήγησε αυτό. Και δεν πρέπει να αφήσουμε κάτι παρόμοιο να επαναληφθεί και να μας καταπιεί και πάλι", τόνισε.

"Τρίτη αρχή", συνέχισε, "είναι η ακατάπαυστη μάχη κατά του εξτρεμισμού του ρατσισμού και της τρομοκρατίας. Δεν υπάρχει ανοχή για τους εξτρεμιστές που υποστηρίζουν την παραβίαση της έννομης τάξης - ενώ στις Δημοκρατίες διώκονται οι πράξεις, όχι οι πεποιθήσεις. Οι δημοκρατίες είναι αρκετά δυνατές, ώστε να μπορούν να πολεμούν τους εχθρούς τους, χωρίς να γίνονται ίδιες με τους εχθρούς τους. Όλα τα είδη ρατσισμού είναι απαράδεκτα - ο αντισημιτισμός δε είναι εντελώς απαράδεκτος. Σήμερα στην Ελλάδα ενισχύουμε τη σχετική μας νομοθεσία εναντίον του ρατσισμού, με σαφείς αναφορές στις Γενοκτονίες και το Ολοκαύτωμα".

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη μάχη της Ελλάδας κατά του ναζισμού, κατά την οποία όμως πλήρωσε πανάκριβο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές (χωρίς να προσθέσει κάτι για τα κατοχικά δάνεια ή για τις γερμανικές αποζημιώσεις, εάν δεν κάνουμε λάθος) και συνέχισε κάνοντας αναφορά στο σήμερα σημειώνοντας:

"Πολύ πιο πρόσφατα, τα τελευταία χρόνια, περάσαμε μια παρατεταμένη περίοδο ύφεσης. Χτύπησε με ιδιαίτερα δριμύτητα την κοινωνία μας. Χτύπησε με ιδιαίτερη σφοδρότητα τη μεσαία μας τάξη και την ευημερία της. Προκάλεσε ανεργία χωρίς προηγούμενο, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους μας. Και οδήγησε στη φτώχεια σημαντικό μέρος του πληθυσμού μας. Πριν από δύο χρόνια, έξω από την Ελλάδα προεξοφλούσαν μια κατάρρευση στη χώρα μας, αντίστοιχη με ότι έπαθε η Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία του Μεσοπολέμου. Τους διαψεύσαμε! Ο εξτρεμισμός κέρδισε έδαφος προσωρινά, αλλά δεν απέκτησε ποτέ δυναμική. Σήμερα ο εξτρεμισμός κάθε μορφής βλέπει τη δυναμική του να υποχωρεί".

Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό η κοινωνική συνοχή, αν και τραυματίστηκε, άντεξε στις πιέσεις. Η Δημοκρατία, παρά τα πλήγματα που υπέστη από λαϊκιστές κάθε είδους, στάθηκε όρθια. Η ανάκαμψη έχει αρχίσει, η ανοδική τάση της ανεργίας ανακόπηκε και αντιστράφηκε, με την ανάπτυξη να πλησιάζει, ενώ οι Έλληνες υπέμειναν αυτές τις δοκιμασίες με θάρρος και αξιοπρέπεια.

"Ο αγώνας συνεχίζεται", τόνισε, "Δεν τελειώσαμε ακόμη. Αλλά τώρα πια κερδίζουμε έδαφος. Είναι ένας αγώνας της Ελπίδας ενάντια στο Φόβο. Ένας αγώνας της Φιλελεύθερης Δημοκρατίας ενάντια στο Λαϊκισμό και τον Εξτρεμισμό. Είναι μια σύγκρουση ανάμεσα στην Νέα Ενωμένη Ευρώπη και τα φαντάσματα από το παρελθόν".

Ο πρωθυπουργός, ολοκληρώνοντας την ομιλία του, είπε πως η Δημοκρατία δεν είναι το θερμοκήπιο της φτωχοποίησης, αλλά το εφαλτήριο της ανάπτυξης και της ευημερίας - ενώ οι μεταρρυθμίσεις διατηρούν τη Δημοκρατία ζωντανή και την οικονομία λειτουργική. "Οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι συμφορά για το λαό, αλλά σωτηρία για την κοινωνία. Τέσσερις λέξεις συνοψίζουν, λοιπόν, την «ατζέντα» μας για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στο μέλλον: Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Κοινωνική συνοχή και Μεταρρυθμίσεις που φέρνουν ανάπτυξη", ολοκλήρωσε.

Διασπορά ψευδών ελπίδων

Είναι αναμφίβολα πολύ όμορφη η ομιλία που γράφτηκε για τον πρωθυπουργό, στα πλαίσια της αμερικανοεβραϊκής επιτροπής, η οποία φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την Ελλάδα. Εν τούτοις ο ηγέτης μίας χώρας, σε αντίθεση με τους συγγραφείς, δημοσιογράφους ή αναλυτές της, δεν κρίνεται από τα λόγια, αλλά από τις πράξεις του - ενώ μία κρίση δεν αντιμετωπίζεται με «ευχολόγια», αλλά με συγκεκριμένα αντίμετρα.

Όταν λοιπόν την ίδια στιγμή που αναφέρει πως η ανάκαμψη έχει ήδη ξεκινήσει, ο τζίρος της ελληνικής βιομηχανίας καταρρέει, αφού η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε το διπλασιασμό του ρυθμού πτώσης τον Απρίλιο του 2014, στο -9,8% από -4,6% το προηγούμενο έτος, καθώς επίσης τη συνέχιση της καταβαράθρωσης των εξαγωγών (γράφημα), με αποτέλεσμα τον περαιτέρω περιορισμό του ΑΕΠ, τότε είναι πολύ δύσκολο να γίνει πιστευτός. Αντίθετα, διασπείρει ψευδείς ελπίδες, οι οποίες θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα την πατρίδα μας σε πολύ μεγάλες περιπέτειες - τον ίδιο επίσης.

Ελλάδα - η εξέλιξη των εξαγωγών (σε εκ. Ευρώ, κατά μήνα)

Προφανώς η κατάρρευση της βιομηχανικής παραγωγής, καθώς επίσης η μείωση των εξαγωγών, θα δημιουργήσουν ξανά μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, τα οποία θα πρέπει να καλυφθούν με νέο δανεισμό. Το ίδιο θα συμβεί και στον κρατικό προϋπολογισμό, αφού ο περιορισμός του ΑΕΠ θα προκαλέσει νομοτελειακά τη μείωση των δημοσίων εσόδων - ενώ οι δανειστές θα απαιτήσουν νέα μέτρα, για την κάλυψη του χρηματοδοτικού και λοιπού κενού, ενισχύοντας ως εκ τούτου το ρυθμό του «καθοδικού σπειροειδή κύκλου», στον οποίο είναι εγκλωβισμένη για σχεδόν έξι χρόνια η ελληνική οικονομία.

Όσον αφορά την κατανάλωση, η οποία μαζί με τον τουρισμό και τη ναυτιλία θα μπορούσε ίσως να στηρίξει το ΑΕΠ, η μείωση της συνεχίζεται (γράφημα) - γεγονός αυτονόητο, αφού οι μισθοί ελαχιστοποιούνται, η ανεργία καλπάζει και η υπερβολική φορολόγηση ξεπερνάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ.

Ελλάδα - πωλήσεις λιανικής (κατ' έτος)

Εάν λοιπόν, αντίθετα στη λογική, η ελληνική Δημοκρατία επιβιώσει, με τους Έλληνες να παραμένουν ήσυχοι, έτσι ώστε να μην διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή, τότε ο πρωθυπουργός θα έχει κάνει σωστές προβλέψεις - ενώ η Ελλάδα δεν θα είναι μία αποτυχημένη χώρα (άρθρο) αλλά, αντίθετα, μία χώρα που θα έχει καταφέρει να καταρρίψει όλες τις οικονομικές θεωρίες, πετυχαίνοντας να ξεφύγει από την κρίση παρά την εγκληματική πολιτική λιτότητας που της επιβλήθηκε.

Επομένως, θα μπορεί κάλλιστα να συνεχίσει το έργο του, φορολογώντας ακόμη περισσότερο τη μεσαία τάξη (η ανώτατη και οι ξένες πολυεθνικές, έχουν τα μέσα για να «διαφεύγουν»), καθώς επίσης εκποιώντας όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις, μαζί με τις κοινωφελείς - όπως είναι η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ κοκ.

Με δεδομένο δε το ότι συνεχίζονται οι χρεοκοπίες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων οι οποίες, όταν ευημερούν, παράγουν θέσεις εργασίας, ενώ οι αποκρατικοποιήσεις μειώνουν νομοτελειακά τις θέσεις εργασίας, καθώς επίσης τα δημόσια έσοδα (ανάλυση), η Ελλάδα θα επιτύχει ακόμη ένα θαύμα, ενάντια στην κοινή λογική: θα καταπολεμήσει την ανεργία, διασώζοντας την τελευταία στιγμή τη μεσαία τάξη από το θάνατο (άρθρο).

Η πραγματική όμως ανάπτυξη που απαιτείται από μία φυσιολογική ευρωπαϊκή χώρα, για να μειώνεται η ανεργία ετήσια κατά 2%, είναι της τάξης του 2,7% του ΑΕΠ, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί (μπλε στήλες η σχεδιαζόμενη μείωση της ανεργίας, πορτοκαλί οι προβλέψεις της Κομισιόν - μπλε γραμμή η απαιτούμενη πραγματική ανάπτυξη, πορτοκαλί η προβλεπόμενη).

Η πραγματική ανάπτυξη που απαιτείται από μία φυσιολογική ευρωπαϊκή χώρα, για να μειώνεται η ανεργία ετήσια κατά 2 τις εκατό

Για μία χώρα όμως με πολύ χαμηλή παραγωγικότητα του εργατικού της δυναμικού, η οποία συνεχίζει δυστυχώς να επιβάλλει μέτρα που δολοφονούν τη βιομηχανία της (υπερβολική φορολόγηση, αυξημένες τιμές ενέργειας κλπ.), ενώ ο ρυθμός αύξησης της παραγωγής που απαιτείται για να μειωθεί η ανεργία κατά 0,6% είναι, κατά το νόμο του Okun 5%, πρόσκειται για όνειρο θερινής νυκτός.

Πόσο μάλλον όταν η παραγωγή μειώθηκε τον Απρίλιο με διπλάσιο ρυθμό - γεγονός που σημαίνει πως, όταν περάσει η τουριστική περίοδος, η οποία εξελίσσεται θετικά για τη χώρα μας λόγω κυρίως των προβλημάτων στη Β. Αφρική, στην Τουρκία και στη Μέση Ανατολή, η κατάσταση πράγματι θα αντιστραφεί (με την ανεργία να ξεπερνάει ίσως ακόμη και το 30%).

Συμπέρασμα

Ολοκληρώνοντας, με διεθνείς οργανισμούς να αναφέρουν πως η μείωση της ανεργίας σε φυσιολογικά επίπεδα θα διαρκέσει τουλάχιστον 20 χρόνια, εάν επικρατήσει το αισιόδοξο σενάριο, αυτό που προβλέπεται είναι το ότι, μετά τη λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, η οποία έγινε εφικτή μετά την υπογραφή του PSI και την Πύρρειο χρεοκοπία της πατρίδας μας (ανάλυση), θα ακολουθήσει η χρεοκοπία και η δραχμή (άρθρο) - κάτι που φυσικά απαιτεί ως συνεργούς τόσο την κυβέρνηση, όσο και την αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς επίσης την εγχώρια ελίτ, η οποία θεωρεί πως θα κερδίσει επί πλέον προνόμια, ενώ οι Έλληνες θα παραμείνουν ήσυχοι, χωρίς να δημιουργηθούν κοινωνικές εντάσεις.

Όλοι όσοι δε αδυνατούν να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν να επιβιώσει μία χώρα με 1,5 εκ. ανέργους, με κόκκινα τραπεζικά δάνεια που ξεπερνούν το 40% των συνολικών, καθώς επίσης με αποψιλωμένο τον παραγωγικό της ιστό, εν μέσω μίας παγκόσμιας ύφεσης (άρθρο) και ενός δολοφονικού στασιμοπληθωρισμού (άρθρο), ακόμη και αν της χαρίζονταν το σύνολο του δημοσίου της χρέους, «στοιβάζονται» στο περιθώριο - έτσι ώστε να μην διαταράσσεται η απαιτούμενη συλλογική αποχαύνωση.

www.analyst.gr

© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.