Τὰ συγχωροχάρτια τους!

Ἔχουν κάνει τὴν λογικὴ μας σούπα!
Τὴν μία μὲ τὴν βουλευτικὴ ἀσυλία τους ποὺ καταντᾶ τόσο γελοία, ὅσο νὰ καταρρίπτῃ κάθε ἔννοια δικαίου. Ἀκόμη καὶ γιὰ ἀπδεδειγμένα ἐγκλήματα, ἀρκεῖ νὰ ἤσουν ἢ νὰ εἶσαι βο(υ)λευτὴς κι ἀθώώνεσαι!

Τὸ δικαστήριον Ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς ἐνώσεως ἤδη μετρᾶ εἲς βᾶρος τους καταδικαστικὲς ἀποφάσεις, ἀλλὰ αὐτοὶ κωφεύουν θρασύτατα! Ὅπως ἄλλως  τε καὶ στὰ πάντα!
Μάλλιστα, τὰ γελοῖα ἐτοῦτα ὑποκείμενα συμπεριφέρονται τόσο θρασύτατα, ποὺ ἀκόμη καὶ σὲ ἀποδεδειγμένα ἐγκληματίες τοὺς ἀφαιροῦν τὶς ῥετσινιές, ὡς μὴ γενόμενες!
Συμπεριφέρονται ὡς θεοί, τὴν στιγμὴ ποὺ παραμένουν σιχαμερά καὶ τιποτένια μιάσματα!

Τὸ Σύνταγμα τὸ ἔχουν κάνει κουρελόχαρτο!
Τὴν νομοθεσία τὴν ἔχουν κόψει καὶ τὴν ἔχουν ῥάψει γιὰ τὶς κοιλᾶρες τους καὶ τὶς πατσές τους μόνον! Κατ’ ἀποκλειστικότητα πάντα τὰ κομμάτια! Πουθενὰ στὸν πλανήτη τόση προσοχὴ στὴν λεπτομέρεια!

Κι  ὅλα αὐτά γιατί; Γιά νά μᾶς «πείσουν»; Ἢ γιά νά κοιμοῦνται ἥσυχοι τίς νύκτες;
Διότι κακὰ τὰ ψέμματα.
Ἐμᾶς δὲν μᾶς πείθουν! Τοὺς ἑαυτούς τους; Ἐπίσης; Ἄλλως τε ἐὰν ἦταν βέβαιοι γιὰ τὴν ἀθωότητά τους, δὲν θὰ κόβονταν μὲ τόσην φροντίδα νὰ δημιουργήσουν τέτοια τερατουργήματα τῆς ἀνθρωπίνου νοήσεως. Θὰ παρέμεναν ἥσυχοι καὶ ἥρεμοι στὰ ὑπάρχοντα… Ἀλλὰ, παρ’ ὅ,τι συνείδησιν δὲν διαθέτουν οὔτε γιὰ δεῖγμα, ἔχουν ἀντίληψι στοιχειώδη, πρὸ κειμένου νὰ ἀγωνιοῦν γιὰ τὰ νομότυπα. Ὄχι τὰ νόμιμα, τὰ νομότυπα!
Τί πασχίζουν νά κάνουν; Νά ἔχουν «τρανταχτές» κι εὐφάνταστες ἀθωωτικές πράξεις γιά τά ἐγκλήματά τους σέ κάποιο μελλοντικό δικαστήριον;
Δὲν νομίζω! Μόνον γιὰ τὸ «φαίνεσθαι» ἀγωνίζονται! Γιὰ τὸ «εἶναι» δὲν ὐπάρχουν!

Κατ’ ἀρχᾶς θὰ πρέπῃ νὰ ξεκαθαρίσουμε κάτι.
Οὐδεῖς πλέον ἐπιθυμεῖ δικαστήρια. Κι ἂς μᾶς φωνάζῃ ἡ λογική μας πὼς πρέπει νὰ γίνουν κι αὐτά!
Εἶναι τόσος ὁ θυμός, ἡ ἀγανάκτησις, ἡ ὀργή, ποὺ δὲν θὰ προλάβουν νὰ φθάσουν σὲ δικαστήρια. Τὸ λιντσάρισμα θὰ εἶναι καθολικὸ καὶ μὴ ἐλεγχόμενον. Ἔτσι ἔστρωσαν κι ἔτσι θὰ κοιμηθοῦν! Τὸ γνωρίζουμε ἐμεῖς, δὲν χρειάζεται νὰ τὸ γνωρίζουν κι αὐτοί! Αὐτοὶ ἁπλῶς θὰ τὸ πάθουν!

Ἐὰν ὅμως ὑποθέσουμε πὼς κάποτε θά φθάσουν σέ δικαστήριο, κάποιοι ἀπό αὐτούς,  τότε γιατί νά μήν τούς ἀντιμετωπίσουμε μέ τήν λογική τοῦ «ἐθνάρχου»; Γιατί νά μήν τούς ἀντιμετωπίσουμε μέ νόμους πού τότε θά δημιουργηθοῦν; Κατὰ τὴν αὐτὴν δῆλα δή λογικὴ ποὺ κι ὁ «ἐθνάρχης» ἀντιμετώπισε (παγκόσμια πρωτοτυπία ἐπίσης) τοὺς ἀπριλιανούς;
Γιατί ἐμεῖς θά πρέπῃ νά τούς ἀντιμετωπίσουμε μέ οἶκτο; Ἢ μέ σύνεσι; Ἢ μέ ἦθος;
Τί ἀπό αὐτά ἠσθάνθησαν αὐτοί ὅταν μᾶς ξεπουλοῦσαν ὑποκρινόμενοι τούς κυβερνῆτες μας;
Ὅταν μειοδοτοῦσαν εἰς βᾶρος τῶν Πομάκων καί τῆς Θράκης γενικότερα;
Ὅταν ἔσβηναν τό μισό Αἰγαῖο ἀπό τά ῥαντάρ;
Ὅταν καλοῦσαν τά μιλιούνια τῶν ΛΑΘΡΟεποίκων νά εἰσβάλλουν στήν χώρα;
Ὅταν καταντοῦσαν τόν στρατό μας χορεύτριες;
Ὅταν μετέτρεπαν τήν ἀστυνομία σέ χαβιεδομάνι;

Στὸ μεταξὺ ἔχουν ἀνακαλύψει κι ἔχουν θέσει στὶς ὑπηρεσίες τους κάθε κοινωνικὸ κατακάθι. Ὅσους δὲν χώνουν πλέον στὶς φυλακὲς τοὺς «ἀναμορφώνουν» σὲ ΜΑΤατζῆδες, ὁμᾶδες ΔΕΛΤΑ καὶ ὁμᾶδες ΔΙΑΣ. Κατὰ τὰ γνωστὰ πρότυπα πάντα δῆλα δή…
Μάλλιστα τώρα νομοθετοῦν ὑπὲρ τῆς καθολικῆς ἀσυλίας καὶ ἀτιμωρησίας κάθε κτηνωδίας ποὺ διαπράττουν ἀκόμη τὰ τσιράκια τους.
Ἀναρωτιέμαι εἰλικρινῶς, ποιός πληρώνει ποιόν γιά νά συμβαίνουν τέτοιου εἴδους θηριωδίες στίς πόλεις μας καί στίς πλατεῖες μας; Τά ἀπό κάτω κτήνη ἢ τά ἀπό ἐπάνω κτήνη;
Ὁ κατά συνείδησιν δολοφόνος τόν ἠθικόν αὐτουργόν πρό κειμένου νά ἔχῃ ἀφθονία θυμάτων στήν διάθεσίν του ἢ ὁ ἠθικός αὐτουργός τόν ἐπαγγελματία δολοφόνο πρό κειμένου νά αὐξήσῃ τόν ἀριθμό τῶν θυμάτων του;
Θεωρῶ ὅπως ἀντιλαμβάνεστε τῆς αὐτοῦ κατηγορίας καὶ τὰ μὲν καὶ τὰ δὲ κτήνη. Καὶ τοὺς «κυβερνῶντες» μας καὶ τοὺς παρατρεχαμένους τους.

Κτήνη! Σκέτα κτήνη! Ἄνευ καμμίας συνειδήσεως! Τόσο κτήνη, ποὺ σὲ μίαν ὁποιανδήποτε κοινωνία, θὰ ἐπανέφεραν τὴν θανατικὴ ποινὴ πρὸ κειμένου νὰ καθαρίσουν τὴν κοινωνία τους ἀπὸ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὰ ἀποβράσματα.
Ἀλλὰ εἴπαμε, σὲ μίαν ἄλλην κοινωνία. Ὄχι στὴν κοινωνία τοῦ Ἑλλαδοξεφτιλιστᾶν ποὺ βασιλεύουν τὰ ἀποβράσματα.

Κι ἀναρωτιέμαι, γιατί τά φτιάχνουν τά συγχωροχάρτια τους; Σέ ποιόν ἀπευθύνονται; Ἀπό ποιόν κρύβονται; Ἀπό τόν καθρέπτη τους; Μά τούς  χωρᾶ ὁ καθρέπτης τους, τόσοι πού ἔχουν γίνει ἀπό τίς τόσες ἁρπακτές;  Ἢ τούς βλέπει καί στρέφει τήν μούρη του πρός τήν ἀντίθετο πλευρά;

Πάντως τὰ συγχωροχάρτια τους ἔχουν μίαν ἀπίστευτη ἰδιότητα. Εἶναι σὲ ὅλους ἄχρηστα!
Καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ τὰ ὑπογράφουν καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ στήνονται στὶς οὐρὲς γιὰ νὰ τὰ παραλάβουν! Εἶναι ἤδη καμμένα χαρτιά, πολὺ πρὶν ἐκδοθοῦν! Κι ἐκεῖ εἶναι τὸ πλέον ἀνόητον ἀπὸ τὶς πράξεις τους!

Δὲν φθάνει ποὺ μᾶς ἔχουν κατσικωθεῖ στὸν σβέρκο καὶ δὲν φεύγουν μὲ τίποτα.
Δὲν φθάνει ποὺ πιστεύουν πὼς θὰ μείνουν ἐκεῖ γιὰ πολὺ ἀκόμη…
Δὲν φθάνει ποὺ πιστεύουν πὼς ἔχουν τακτοποιήσει τὰ πάντα…
Μᾶς θεωροῦν κι ἐν τελῶς ἠλιθίους!
Μήπως τελικῶς ἁπλῶς κρίνουν ἐξ ἰδίων τά ἀλλότρια;

Φιλονόη.

Υ.Γ. Στὴν φωτογραφία ἕνα παλαιότερον συγχωροχάρτι, μίας ἄλλης «πολιτείας», τῶν ἰδίων τακτικῶν, τῆς ἰδίας λογικῆς καὶ τῆς ἰδίας καταλήξεως!!! Παλαιά τους τέχνη κόσκινο πού λένε.