Ανεπισήμως συζητιέται για την Ελλάδα η περίπτωση επαναγοράς των ομολόγων της στη δευτερογενή αγορά για να μειώσει το υπέρογκο χρέος της, όπως επιβεβαίωσε την Παρασκευή από το Νταβός ο υπουργός Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου, αλλά και η Κομισιόν.
Ποιες όμως θα είναι οι συνέπειες από μια τέτοια εξέλιξη για τους κατόχους ελληνικών ομολόγων και κυρίως για τις τράπεζες; Σε ποια περίπτωση συμφέρει τις τελευταίες να πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα που διαθέτουν;
Ακόμη, τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα για να αυξήσεις τις πιθανότητες επιτυχίας ενός προγράμματος επαναγοράς ομολόγων της;
Τέλος, τι συνέπειες θα είχε μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση χρέους με περικοπή μέρους του, επιλογή που η ελληνική κυβέρνηση αλλά και οι Βρυξέλλες αποκλείουν κατηγορηματικά και όποτε τίθεται ως σενάριο σπεύδουν να το διαψεύσουν;
Στα κρίσιμα αυτά ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει, ζητώντας τη βοήθεια ειδικών, το Reuters.
* Συμφέρει τους επενδυτές να πουλήσουν τα ομόλογά τους;
Όχι όλοι. Αυτό οφείλεται στους λογιστικούς κανόνες των τραπεζών. Τα ομόλογα είτε είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή προς αγοραπωλησία στο χαρτοφυλάκιο διαπραγμάτευσης (trading book), είτε διακρατούνται έως τη λήξη τους στο χαρτοφυλάκιο τραπεζικών εργασιών (banking book).
Τα ομόλογα στο trading book αποτιμώνται στην τρέχουσα τιμή αγοράς. Στην περίπτωση δηλαδή του 10ετούς ελληνικού ομολόγου, αποτιμώνται περίπου στο 70% της ονομαστικής τους αξίας.
Εάν λοιπόν η Αθήνα αποκτούσε τα ομόλογα αυτά στην ανοιχτή αγορά, οι πωλητές τους δεν θα καταγράψουν ζημίες για τον απλούστατο λόγο ότι έχουν ήδη διαγράψει μέρος της αξίας τους.
Εάν μάλιστα η Αθήνα αγόραζε τα ομόλογα σε τιμή άνω του 70% της ονομαστικής τους αξίας, οι πωλητές μπορεί να εγγράψουν και κέρδη.
Για τα ομόλογα όμως που διακρατούνται στο banking book, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Για αυτή την κατηγορία η τράπεζα εγγράφει ενδεχόμενες απώλειες μόνο στην περίπτωση χρεοκοπίας.
Πολλά χρηματοοικονομικά ιδρύματα έχουν συνεπώς περάσει τα ελληνικά ομόλογα στα βιβλία τους στο 100% της αξίας τους. Επομένως, όσο οι τράπεζες εκτιμούν ότι θα επιστρέψουν τα ομόλογα στο ελληνικό δημόσιο μετά τη λήξη τους, στην ονομαστική τους αξία, δεν έχουν κανένα κίνητρο να τα πωλήσουν πρόωρα καταγράφοντας ζημίες.
Τίτλοι μπορούν να μεταφερθούν από το trading book στο banking book μόνο μία φορά. Πολλές τράπεζες το έχουν ήδη πράξει για να αποφύγουν περαιτέρω απομείωση των αξιών τους από την πτώση των τιμών ομολόγων στις διεθνείς αγορές κατά τη διάρκεια της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Αβέβαιο παραμένει πόσα ελληνικά ομόλογα είναι άμεσα διαθέσιμα προς διαπραγμάτευση στο trading book και πόσα είναι δεσμευμένα στο banking book.
Συνεπώς, δεν υπάρχει και καθαρή εικόνα για τις ζημίες που θα υποστεί ο χρηματοοικονομικός κλάδος σε περίπτωση αναδιάρθρωσης.
Σημαντικότερος δανειστής του ελληνικού δημοσίου είναι οι γαλλικές τράπεζες και ακολουθούν ιδρύματα από τη Γερμανία και τις ΗΠΑ.
Ανοιχτό είναι επίσης πόσοι επενδυτές θα προσφερθούν να πωλήσουν τα ομόλογά τους, και πόσο θα μπορούσε επομένως η Ελλάδα να περικόψει το χρέος της επαναγοράζοντας τα ομόλογά της.
* Τι θα αύξανε τις πιθανότητες επιτυχίας μιας επαναγοράς;
Για να πετύχει μια τέτοια στρατηγική, η Ελλάδα θα πρέπει να στήσει σκηνικό εκφοβισμού των αγορών, απειλώντας ότι δεν θα αποπληρώσει το χρέος στην ονομαστική του αξία ακόμα και μετά τη λήξη των ομολόγων, είπε ο Hans-Peter Burghof, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Hohenheim.
Έτσι θα απέφευγε το ενδεχόμενο άλλοι επενδυτές να υποστούν ζημιές, ενώ άλλοι να την γλιτώσουν αβρόχοις ποσί. Στην περίπτωση αυτή, βέβαια, θα καταλήγαμε στο περίφημο «κούρεμα» των ομολόγων, σενάριο που απορρίπτουν κατηγορηματικά τα κράτη-μέλη της ΕΕ.
* Ποιες συνέπειες θα είχε μια περικοπή χρέους (''κούρεμα'');
Σύμφωνα με τους ειδικούς, μία αναδιάρθρωση χρέους ενέχει σημαντικούς ηθικούς κινδύνους (moral hazard): τον έλεγχο της ελληνικής δημοσιονομικής πολιτικής δεν θα τον ασκούν πλέον οι αγορές, σημείωσε ο Burghof, αλλά ο μηχανισμός σταθεροποίησης της ευρωζώνης.
H ελληνική κυβέρνηση, και πιθανώς και άλλα κράτη της ευρωζώνης που ενδεχομένως τραβήξουν στον ίδιο δρόμο, ίσως σκεφτούν ότι οι δραστικές περικοπές στις οποίες προχώρησαν δεν ήταν πραγματικά αναγκαίες και εγκαταλείψουν την προσπάθεια δημοσιονομικής πειθαρχίας, είπε ο Andreas Rees της Unicredit.
Ποιες όμως θα είναι οι συνέπειες από μια τέτοια εξέλιξη για τους κατόχους ελληνικών ομολόγων και κυρίως για τις τράπεζες; Σε ποια περίπτωση συμφέρει τις τελευταίες να πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα που διαθέτουν;
Ακόμη, τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα για να αυξήσεις τις πιθανότητες επιτυχίας ενός προγράμματος επαναγοράς ομολόγων της;
Τέλος, τι συνέπειες θα είχε μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση χρέους με περικοπή μέρους του, επιλογή που η ελληνική κυβέρνηση αλλά και οι Βρυξέλλες αποκλείουν κατηγορηματικά και όποτε τίθεται ως σενάριο σπεύδουν να το διαψεύσουν;
Στα κρίσιμα αυτά ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει, ζητώντας τη βοήθεια ειδικών, το Reuters.
* Συμφέρει τους επενδυτές να πουλήσουν τα ομόλογά τους;
Όχι όλοι. Αυτό οφείλεται στους λογιστικούς κανόνες των τραπεζών. Τα ομόλογα είτε είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή προς αγοραπωλησία στο χαρτοφυλάκιο διαπραγμάτευσης (trading book), είτε διακρατούνται έως τη λήξη τους στο χαρτοφυλάκιο τραπεζικών εργασιών (banking book).
Τα ομόλογα στο trading book αποτιμώνται στην τρέχουσα τιμή αγοράς. Στην περίπτωση δηλαδή του 10ετούς ελληνικού ομολόγου, αποτιμώνται περίπου στο 70% της ονομαστικής τους αξίας.
Εάν λοιπόν η Αθήνα αποκτούσε τα ομόλογα αυτά στην ανοιχτή αγορά, οι πωλητές τους δεν θα καταγράψουν ζημίες για τον απλούστατο λόγο ότι έχουν ήδη διαγράψει μέρος της αξίας τους.
Εάν μάλιστα η Αθήνα αγόραζε τα ομόλογα σε τιμή άνω του 70% της ονομαστικής τους αξίας, οι πωλητές μπορεί να εγγράψουν και κέρδη.
Για τα ομόλογα όμως που διακρατούνται στο banking book, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Για αυτή την κατηγορία η τράπεζα εγγράφει ενδεχόμενες απώλειες μόνο στην περίπτωση χρεοκοπίας.
Πολλά χρηματοοικονομικά ιδρύματα έχουν συνεπώς περάσει τα ελληνικά ομόλογα στα βιβλία τους στο 100% της αξίας τους. Επομένως, όσο οι τράπεζες εκτιμούν ότι θα επιστρέψουν τα ομόλογα στο ελληνικό δημόσιο μετά τη λήξη τους, στην ονομαστική τους αξία, δεν έχουν κανένα κίνητρο να τα πωλήσουν πρόωρα καταγράφοντας ζημίες.
Τίτλοι μπορούν να μεταφερθούν από το trading book στο banking book μόνο μία φορά. Πολλές τράπεζες το έχουν ήδη πράξει για να αποφύγουν περαιτέρω απομείωση των αξιών τους από την πτώση των τιμών ομολόγων στις διεθνείς αγορές κατά τη διάρκεια της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Αβέβαιο παραμένει πόσα ελληνικά ομόλογα είναι άμεσα διαθέσιμα προς διαπραγμάτευση στο trading book και πόσα είναι δεσμευμένα στο banking book.
Συνεπώς, δεν υπάρχει και καθαρή εικόνα για τις ζημίες που θα υποστεί ο χρηματοοικονομικός κλάδος σε περίπτωση αναδιάρθρωσης.
Σημαντικότερος δανειστής του ελληνικού δημοσίου είναι οι γαλλικές τράπεζες και ακολουθούν ιδρύματα από τη Γερμανία και τις ΗΠΑ.
Ανοιχτό είναι επίσης πόσοι επενδυτές θα προσφερθούν να πωλήσουν τα ομόλογά τους, και πόσο θα μπορούσε επομένως η Ελλάδα να περικόψει το χρέος της επαναγοράζοντας τα ομόλογά της.
* Τι θα αύξανε τις πιθανότητες επιτυχίας μιας επαναγοράς;
Για να πετύχει μια τέτοια στρατηγική, η Ελλάδα θα πρέπει να στήσει σκηνικό εκφοβισμού των αγορών, απειλώντας ότι δεν θα αποπληρώσει το χρέος στην ονομαστική του αξία ακόμα και μετά τη λήξη των ομολόγων, είπε ο Hans-Peter Burghof, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Hohenheim.
Έτσι θα απέφευγε το ενδεχόμενο άλλοι επενδυτές να υποστούν ζημιές, ενώ άλλοι να την γλιτώσουν αβρόχοις ποσί. Στην περίπτωση αυτή, βέβαια, θα καταλήγαμε στο περίφημο «κούρεμα» των ομολόγων, σενάριο που απορρίπτουν κατηγορηματικά τα κράτη-μέλη της ΕΕ.
* Ποιες συνέπειες θα είχε μια περικοπή χρέους (''κούρεμα'');
Σύμφωνα με τους ειδικούς, μία αναδιάρθρωση χρέους ενέχει σημαντικούς ηθικούς κινδύνους (moral hazard): τον έλεγχο της ελληνικής δημοσιονομικής πολιτικής δεν θα τον ασκούν πλέον οι αγορές, σημείωσε ο Burghof, αλλά ο μηχανισμός σταθεροποίησης της ευρωζώνης.
H ελληνική κυβέρνηση, και πιθανώς και άλλα κράτη της ευρωζώνης που ενδεχομένως τραβήξουν στον ίδιο δρόμο, ίσως σκεφτούν ότι οι δραστικές περικοπές στις οποίες προχώρησαν δεν ήταν πραγματικά αναγκαίες και εγκαταλείψουν την προσπάθεια δημοσιονομικής πειθαρχίας, είπε ο Andreas Rees της Unicredit.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.