Select Menu

Όπως αναφέρουν στελέχη ξένων οίκων στο Λονδίνο, σε 4 φάσεις φαίνεται ότι θα ολοκληρωθεί το σχέδιο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Παρά τις διαψεύσεις από την ελληνική πολιτική ηγεσία το κεφάλαιο αναδιάρθρωσης χρέους έχει ανοίξει ξεκάθαρα.


Το σχέδιο το οποίο έχει εκπονηθεί θα περιλαμβάνει τα εξής 4 στάδια:

Στάδιο πρώτο
Επιμήκυνση του νέου χρέους των 110 δις ευρώ με μείωση του επιτοκίου στο 3,8% με 4%. Χρόνος υλοποίησης 2-3 μήνες.

Στάδιο δεύτερο
Επιμήκυνση του παλαιού χρέους και ειδικά των περιόδων 2012 ή 2013 με 2016 με 2018.
Θα υπάρξει αναπροσαρμογή κουπονιών και επιτοκίων σε ομόλογα ύψους 140 δις ευρώ.
Δεν θα περιλαμβάνονται τα έντοκα και οι αποδόσεις μακροπρόθεσμης διάρκειας π.χ. 20 ή 30 χρόνια.
Χρόνος υλοποίησης του σχεδίου αυτού θα ξεκινήσει από το τέλος της Άνοιξης με αρχές Καλοκαιριού του 2011.

Στάδιο τρίτο
Το ελληνικό δημόσιο σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας επαναγοράζει ελληνικό χρέος με στόχο 40-50 δις ευρώ σε τρέχουσες τιμές που σημαίνει κέρδος 15 δις ευρώ.
Χρόνος υλοποίησης του σχεδίου αυτού περί το Φθινόπωρο με τέλος του 2011.

Στάδιο τέταρτο
Το haircut θα αποτελέσει το τελευταίο στάδιο του ελληνικού δράματος και θα είναι ύψους 25% με 30% πιθανότερο σενάριο 30% και θα υιοθετηθεί ως λύση μόνο αν δεν αποδώσουν τα 3 πρώτα στάδια τα οποία νομοτελειακά με αυτό τον τρόπο ή με παραλλαγές αυτών θα υλοποιηθούν.
Για τις ελληνικές τράπεζες haircut σημαίνει κεφαλαιακή απώλεια 15 δις ευρώ.
Χρόνος υλοποίησης του σχεδίου αυτού κάποια στιγμή μέσα στο 2012.

Η εξέλιξη της διαχείρισης του ελληνικού χρέους

Πριν 4-5 μήνες όταν υπήρχαν πληροφορίες ότι το ελληνικό δημόσιο ουσιαστικά έχει ανοίξει και το κεφάλαιο της επιμήκυνσης του παλαιού χρέους των 336 δις ευρώ το θέμα καταδικαζόταν με την πέτρα του αναθέματος καθώς εθεωρείτο ταμπού.
Ωστόσο πλέον όλοι μιλούν ανοικτά για την επιμήκυνση του παλαιού χρέους καθώς του νέου των 110 δις ευρώ ούτως η άλλως θα επιμηκυνθεί.
Έτσι λοιπόν το θέμα της επιμήκυνσης αρχίζει να γίνεται αποδεκτό και θα υιοθετηθεί.
Ωστόσο αυτά είναι μόνο η αρχή επαναγορά χρέους και haircut θα συμβούν στο τέλος στην Ελλάδα και θα πρέπει οι επενδυτές να αρχίζουν να προετοιμάζονται….
Πρόσφατα είχε τονιστεί ότι η επαναγορά χρέους από την Ελλάδα θα ήταν το καλύτερο σενάριο διατυπώνουν τραπεζικά στελέχη.
Συγκεκριμένα το ιδανικό σενάριο θα ήταν η Ελλάδα εφόσον διέθετε κεφάλαια να μπορούσε να επαναγοράσει μέρος του χρέους της.
Αν η Ελλάδα μπορούσε να αγοράσει 50 δις ευρώ το κέρδος που θα αποκόμιζε θα ήταν μέσος κόστος τρέχουσας αξίας 78 μονάδες βάσης μείον την τελική αξία δηλαδή  64 δις ευρώ συνολική αξία ομολόγων στην λήξη τους άρα κέρδος 14 δις ευρώ.

Το  πρώτο ζητούμενο είναι ποιος θα χρηματοδοτήσει ένα τέτοιο σχέδιο.
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θεωρητικά και πρακτικά θα μπορούσε να βοηθήσει με ένα μηχανισμό δανεισμού την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα θα μπορούσε να δανείσει την Ελλάδα π.χ. 50 δις ευρώ το ελληνικός κράτος να ζητήσει από τους σημερινούς κατόχους ομολόγων να επαναγοράσει πριν την λήξη τους ομόλογα και αν καταφέρει να συγκεντρώσει σημαντικά κεφάλαια τα ομόλογα που θα έχει συγκεντρώσει θα τα μεταβιβάσει στο Ταμείο το οποίο θα τα διαθέτει ως περιουσιακό στοιχείο.

Προφανώς η οικονομική πολιτική της χώρας θα παραμείνει για πολλά χρόνια υπό την Τρόικα και το ΔΝΤ.

Αν το σενάριο αυτό μπορούσε να υλοποιηθεί δύο είναι τα βασικά ζητήματα σε ποια τιμή θα αγόραζε τα ομόλογα που έχει εκδώσει η Ελλάδα και ποιοι θα πουλούσαν…
Σε ποια τιμή προφανώς σε αγοραίες τιμές, στις εκάστοτε τρέχουσες…
Το ποιοι θα πωλήσουν είναι ένα ζητούμενο.

Ο αγοραστής ενός ομολόγου όταν έχει τοποθετήσει 10 εκατ ευρώ και αποτιμάται στις 78 μονάδες βάσης σημαίνει ότι τα 10 εκατ αποτιμώνται σε 7,8 εκατ άρα απώλεια 2,2 εκατ ευρώ.
Θεωρητικά ξένες τράπεζες καθώς στελέχη ελληνικών τραπεζών δηλώνουν ότι αν το ελληνικό κράτος αποφάσιζε να αγοράσει χρέος οι ελληνικές τράπεζες θα έχαναν ένα αξιόλογο μέρος του αρχικώς επενδεδυμένου κεφαλαίου, άρα δεν θα συμμετείχαν….
Επίσης  η ΕΚΤ που κατέχει ομόλογα  ύψους 48 δις ευρώ ελληνικού χρέους

Ποιοι ξένοι κατέχουν ελληνικά ομόλογα

Προφανώς θα απευθυνόταν και στους ξένους επενδυτές.
Υπενθυμίζεται ότι οι ξένοι που κατέχουν ελληνικά ομόλογα είναι BNP Paribas 5 δις ευρώ, Societe Generale 4,225 δις ευρώ, BPCE  η συγχώνευση της Banca Popolare με την Caise D’ Epargne 1,54 δις από 2,1 δις ευρώ που κατείχε. H Deutsche Bank κατέχει 1,09 δις ευρώ και η HSBC 1,5 δις.
Η ING κατέχει ελληνικά ομόλογα ύψους 2,425 δις ευρώ.
Η Dexia μεγάλη θέση 3,7 δις ευρώ η Commerzbank 2,9 δις ευρώ , η Erste bank 757 εκατ ευρώ.
Η  San Paolo 292 εκατ ευρώ η Unicredit 801 εκατ ευρώ η Santander 513 εκατ ευρώ, η BBVA 293 εκατ ευρώ, η Rabobank 637 εκατ ευρώ, η KBC  909 εκατ ευρώ.
Η Γερμανική WestLB 399 εκτα ευρώ κ.α.


Η επίδραση στα κεφάλαια των τραπεζών από ένα haircut 30%

Ποσά σε δις ευρώ

Τράπεζες     /      Κεφάλαια Πριν        Μετά /  Ομόλογα                   Ηaircut 30%
Εθνική* 11                     6,5 15 (5,2) 4,5
Alpha 5,2                     3,8 4,6 1,38
Eurobank 5,5                      3,2 7,45 2,3
Πειραιώς 4,2                       1,6
8,8 2,6
Κύπρου 3,2                      2,6 1,894 0,560
Μarfin 4,6                       3,7 2,943 0,880
ATE ** 1,3                         0
4,4 (5,5) 1,3
TT 0,853                 -0,7 5,371 1,6
Σύνολο 35,8                  20,7 55,7 15,12

Κεφάλαια πριν το haircut και μετά το haircut
Haircut 30% : Ποσά σε δισ ευρώ
*Στην ΕΤΕ δεν περιλαμβάνεται το Τίτλος των 5,2 δις ευρώ
** Στην ΑΤΕ τα επιπλέον 5,5 δις στα ομόλογα αφορούν  δάνεια προς το δημόσιο
Επεξεργασία στοιχείων www.bankingnews.gr

Οι ξένοι που κατέχουν ελληνικό χρέος

ΕΚΤ 48 δις ευρώ
BNP Paribas 5 δις ευρώ
Societe Generale 4,225 δις ευρώ
Dexia 3,7 δις ευρώ
Commerzbank 2,9 δις ευρώ
ING 2,425 δις ευρώ
BPCE 1,540 δις ευρώ
HSBC 1,5 δις
Deutsche Bank 1,09 δις ευρώ
KBC 909 εκατ ευρώ
Credit Agricole 854 εκατ ευρώ
Unicredit bank 801 εκατ ευρώ
Esrte Bank 757 εκατ ευρώ
Rabobank 637 εκατ ευρώ
Santander 513 εκατ ευρώ
WestLB 399 εκατ ευρώ
BBVA 293 εκατ ευρώ
Intesa San Paolo 292 εκατ ευρώ





Αναίμακτη αναδιάρθρωση, ή… σφαγή τραπεζών;

Απο την άλλη κατηγορηματικό «όχι» στα σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, μέσω της επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων στις «χτυπημένες», τρέχουσες τιμές της αγοράς, είπαν χθες, με συνεντεύξεις στον κυριακάτικο Τύπο, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Γ. Προβόπουλος. Την ίδια στιγμή, όμως, η εκρηκτική άνοδος των τραπεζικών μετοχών στο ΧΑ ερμηνεύεται σαν ένα «ναι» ανακούφισης από την αγορά σε αυτά ακριβώς τα σενάρια. Θα είναι, λοιπόν, «αναίμακτη» για τις τράπεζες μια αναδιάρθρωση χρέους με επαναγορά ομολόγων, ή θα οδηγήσει σε «σφαγή»;

Ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, εκ των «πατέρων» του ευρώ και μόνιμος προεδρεύων του Eurogroup, λέει σε συνέντευξη που δημοσιεύεται σήμερα στο “Spiegel”, ότι η αναδιάρθρωση χρέους των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με χαμηλότοκα δάνεια από το EFSF και επαναγορά των ομολόγων τους στις τρέχουσες, χαμηλές τιμές της αγοράς είναι μια πρόταση που θα πρέπει να συζητηθεί. «Θα ήταν λάθος να δημιουργούμε ταμπού», τονίζει ο Γιούνκερ.

Στον αντίποδα, ο κ. Γ. Προβόπουλος προβάλλει ως… δυναμικός υποστηρικτής αυτού του «ταμπού». «Η αναδιάρθρωση θα πυροδοτούσε ανεξέλεγκτες αντιδράσεις και θα είχε αρνητικές συνέπειες για τα ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες και όσους κατέχουν κρατικούς τίτλους. Το κόστος της θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το κόστος της δημοσιονομικής προσαρμογής. Ακόμα και η απλή συζήτηση γι΄ αυτή, θεωρώ πως ζημιώνει τον τόπο», τονίζει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος σε δηλώσεις του στο «Έθνος της Κυριακής».

Το «βέτο» Προβόπουλου σε οποιαδήποτε σκέψη αναδιάρθρωσης χρέους εκφράζει την κοινή συνισταμένη των θέσεων των Ελλήνων εμπορικών τραπεζιτών. Όπως έχει αποκαλύψει το «Β», οι τραπεζίτες έχουν δηλώσει έτοιμοι να αποδεχθούν, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής συζήτησης που διεξάγεται για το ελληνικό πρόβλημα, μόνο μια «ήπια» λύση αναδιάρθρωσης του χρέους, απορρίπτοντας κάθε ιδέα απώλειας επί της ονομαστικής αξίας των ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες.

Διεθνείς αναλυτές προβλέπουν, ότι οι ευρωπαϊκές και οι ελληνικές τράπεζες θα μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια εθελοντικού «κουρέματος» πιστωτών του Ελληνικού Δημοσίου:

-        Τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλα χαρτοφυλάκια συλλογικών επενδύσεων, ελληνικά και διεθνή, έχουν ήδη «γράψει» στα βιβλία τους τις ζημιές από τα ελληνικά ομόλογα, καθώς τα αποτιμούν με βάση τις αξίες αγοράς. Αρκετοί εξ αυτών έχουν αγοράσει ομόλογα στη διάρκεια της κρίσης που άρχισε από το φθινόπωρο του 2009 σε πολύ χαμηλές τιμές. Συνεπώς, σε περίπτωση επαναγοράς των ομολόγων από το Ελληνικό Δημόσιο με δάνειο από το EFSF αυτοί οι οργανισμοί δεν θα υποστούν νέες ζημιές, πέραν όσων ήδη έχουν λογιστικοποιηθεί. Αντίθετα, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι θα έχουν μια δυνατότητα να αφήσουν οριστικά πίσω τους την ελληνική κρίση, λαμβάνοντας μετρητά για τις επενδύσεις τους σε ομόλογα, τα οποία θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν σε άλλες τοποθετήσεις.

-        Για τις τράπεζες δεν ισχύουν τα παραπάνω. Αφενός, έχουν τη δυνατότητα να μετατρέπουν τα ελληνικά «τοξικά» ομόλογα σε ρευστότητα μέσω των μηχανισμών χρηματοδότησης της ΕΚΤ (έστω και με ένα «κούρεμα» που φθάνει το 11% σήμερα). Αφετέρου, κυρίως οι ελληνικές τράπεζες, έχουν μεταφέρει τα ελληνικά ομόλογα στα τραπεζικά από τα επενδυτικά χαρτοφυλάκια. Αυτό σημαίνει, ότι καταγράφουν την αξία τους στην ονομαστική τιμή, χωρίς να επιβαρύνονται τα κεφάλαιά τους με διαγραφές, εξαιτίας της μείωσης της αξίας των ομολόγων στην αγορά.

-        Συνεπώς, σε περίπτωση επαναγοράς του ελληνικού χρέους στις τρέχουσες τιμές του, που φθάνουν κατά μέσο όρο στο 71% της ονομαστικής τους αξίας, οι τράπεζες θα υποστούν διπλή πίεση σε ρευστότητα και σε κεφαλαιακή επάρκεια, μικρή για τις ευρωπαϊκές, τεράστια για τις ελληνικές: υπολογίζεται ότι θα χάσουν περί τα 10 δις. ευρώ ρευστότητας, την οποία θα πρέπει να εξασφαλίσουν από άλλες πηγές και τουλάχιστον 12 δις. ευρώ από την κεφαλαιακή τους βάση, τα οποία θα πρέπει άμεσα να αναπληρωθούν με αυξήσεις κεφαλαίου τουλάχιστον κατά 10 δις. ευρώ . Επειδή θα είναι πολύ δύσκολο να καλύψουν αυτά τα κεφάλαια από την αγορά, το πιθανότερο είναι ότι θα δούμε μια εκτεταμένη προσωρινή κρατικοποίηση μεγάλου μέρους του τραπεζικού συστήματος, μέσω του ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Εκθέσεις διεθνών οίκων, όπως πρόσφατα της Royal Bank of Scotland, εκτιμούν ότι αυτός είναι ο βασικός λόγος, που θα οδηγηθεί σε αποτυχία μια προσπάθεια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με επαναγορά ομολόγων: οι ευρωπαϊκές και οι ελληνικές τράπεζες θα αρνηθούν να πουλήσουν τα ομόλογα που κατέχουν. Έτσι, σύμφωνα με υπολογισμούς της RBS, το ελληνικό χρέος θα μειωθεί με αυτό τον τρόπο κατά το πολύ μικρό ποσό των 12 δις. ευρώ περίπου. Με τον ίδιο υπολογισμό, αντί να φθάσει στην κορύφωσή του το ελληνικό χρέος στο 165% του ΑΕΠ, θα φθάσει στο 153%, που και πάλι θα είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί ομαλά.

Οι τραπεζίτες επιθυμούν να μην ανοίξει καν αυτή η συζήτηση επίσημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί γνωρίζουν ότι υπάρχει ένας απλός τρόπος να υποχρεωθούν έμμεσα να συμμετάσχουν στη διαδικασία επαναγοράς του ελληνικού χρέους από το Δημόσιο. Αν αποφασισθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο αυτή η διαδικασία, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί με μια απόφασή της να υποχρεώσει όλες τις τράπεζες υπό την εποπτεία της να δεχθούν την προσφορά επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων: η ΕΚΤ δεν έχει παρά να επανέλθει στους κανόνες αποδοχής καλυμμάτων δανεισμού που ίσχυαν πριν την ελληνική κρίση, δηλαδή να αποδέχεται ως καλύμματα μόνο ομόλογα που θα έχουν αξιολόγηση “investment grade” από δύο τουλάχιστον οίκους αξιολόγησης.

Τα ελληνικά ομόλογα αξιολογούνται ως “junk” («σκουπίδια») και από τους τρεις οίκους αξιολόγησης και σε αυτή την περίπτωση θα τεθούν εκτός μηχανισμών χρηματοδότησης της ΕΚΤ και θα υποχρεωθούν οι ελληνικές τράπεζες να επιστρέψουν μεγάλο μέρος της ρευστότητας που έχουν αποσπάσει, η οποία έφθασε τα 95 δις. ευρώ τον Νοέμβριο. Έτσι, οι τράπεζες δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να πουλήσουν στο Ελληνικό Δημόσιο τα ομόλογα, έστω και σε «χτυπημένες» τιμές. Με τον τρόπο αυτό, θα προχωρήσει μια αρκετά εκτεταμένη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που θα αφαιρέσει 20-30% από την ονομαστική αξία του και θα βελτιώσει αποφασιστικά τις δυνατότητες βιώσιμης εξυπηρέτησής του. Μεγάλοι χαμένοι σε αυτό το σενάριο, για λόγους που εύκολα γίνονται αντιληπτοί, θα είναι οι μέτοχοι και τα κορυφαία διοικητικά στελέχη των ελληνικών τραπεζών.

Πάντως, παρά τις αντιδράσεις τους, οι ελληνικές τράπεζες ίσως χρειασθεί τελικά να ζήσουν με ένα σενάριο «βαριάς» αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Η Γερμανία, όπως και οι άλλες πέντε χώρες της ευρωζώνης με κορυφαίες πιστοληπτικές αξιολογήσεις τριπλού «Α», δεν φαίνονται διατεθειμένες να προσφέρουν μέσα από το EFSF τη ρευστότητα που χρειάζονται οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου για να μην «πνιγούν στα χρέη», λόγω των υψηλών επιτοκίων δανεισμού από τις αγορές, αν δεν εξασφαλίσουν πρώτα, ότι θα είναι βιώσιμη στο μέλλον η εξυπηρέτηση του χρέους των χωρών που θα λάβουν τη στήριξη. Σε αντίθετη περίπτωση, οι κρατικές εγγυήσεις υπέρ του EFSF θα υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να καταπέσουν, επιβαρύνοντας τους προϋπολογισμούς των ισχυρότερων χωρών της ευρωζώνης. Αυτό φοβούνται οι Γερμανοί, γι’ αυτό και έχει αρχίσει να συζητείται με όλο και αυξανόμενη ένταση η πιθανότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, όσο πλησιάζει η ώρα των τελικών αποφάσεων της Ευρώπης για τη στρατηγική εξόδου από την κρίση χρέους…

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top